Οι διοργανώσεις συνεχίζονται χωρίς διακοπή. Το ποδόσφαιρο, όπως όλος ο πλανήτης, ζει μία καινούρια πραγματικότητα. Η διαφορά είναι πως στο ποδόσφαιρο η ζωή δεν σταματά και για να καλυφτεί το χαμένο έδαφος και να βγει το καλεντάρι, το ένα παιχνίδι διαδέχεται το άλλο. Το γεγονός πως οι μεγάλες ομάδες δεν ξεκουράστηκαν το καλοκαίρι -δεν υπήρχε κενό ανάμεσα στο τελείωμα της προηγούμενης και στο ξεκίνημα της φετινής σεζόν- και που ταυτόχρονα παίζουν μόνιμα τρία παιχνίδια την εβδομάδα, έχει αλλοιώσει την εικόνα τους.
Αν εξαιρέσουμε την Μπάγερν που κάθισε περίπου ένα μήνα, έχει δέσει και δεν βρίσκει αντιπαλότητα στο πρωτάθλημά της για να φθαρεί, αυτή την εποχή όλες οι μεγάλες ομάδες έχουν τα μαύρα τους τα χάλια. Και το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως τα συνεχόμενα παιχνίδια δεν βοηθάνε ώστε να βελτιωθούν και να γυρίζουν την κατάσταση. Ασφαλώς και το ποδόσφαιρο είναι ένα υπέροχο άθλημα που τρέφεται με τον ανταγωνισμό.
Στην Πρέμιερ Λιγκ, η Λίβερπουλ είναι σίγουρο πως θα δυσκολευτεί να ξεπεράσει τον τραυματισμό του Φαν Ντάικ. Εμφανίζεται πολύ αδύναμη αμυντικά για να υποστηρίξει το επιθετικό ποδόσφαιρο του Κλοπ. Ο Γκουαρντιόλα για να αρχίσει να κερδίζει αναγκάστηκε να βάλει νερό στο κρασί του. Το τελευταίο διάστημα παίζει πολύ πιο συντηρητικά, ο ρυθμός είναι ελεγχόμενος και με αυτόν τον τρόπο έχει πάρει 11 βαθμούς στα τελευταία 5 παιχνίδια, έχοντας δεχτεί μόνο 2 γκολ, ενώ στα 4 τελευταία έχει σκοράρει από ένα τέρμα. Μιλάμε για μία πρωτόγνωρη πραγματικότητα για ομάδα του Πεπ. Η πρωταθλήτρια των μεταγραφών Τσέλσι άργησε να δέσει, ενώ η Γιουνάιτεντ σέρνεται και χρειάζεται προπονητή στο μέγεθος της.
Μέσα σ’ αυτή την πραγματικότητα η Εβερτον πήρε κεφάλι, όμως ο τραυματισμός του Χάμες έφερε δύο συνεχόμενες ήττες. Πλέον, αυτήν την εποχή κάνουν όνειρα τίτλου οι οπαδοί της Τότεναμ! Το πιο σημαντικό όμως είναι πως έχουν βελτιωθεί σημαντικά οι από κάτω. Οι περισσότερες ομάδες του δεύτερου ταμπλό, επένδυσαν έξυπνα το φετινό καλοκαίρι τα χρήματα που έρχονται από τα τηλεοπτικά, έχουν φτιάξει ποιοτικές και γρήγορες ομάδες και εκμεταλλεύονται, την ευνοϊκή συνθήκη.
Βλέπουμε τη Σαουθάμπτον, την Αστον Βίλα, τη Λιντς και τη Γουέστ Χαμ να εξαντλούν τους μεγάλους με το ρυθμό, με την ένταση που αγωνίζονται. Είχαμε συνηθίσει να συμβαίνει το αντίθετο.
Για τα χάλια της Μπάρτσα έγινε αναφορά. Το ξεκίνημα στο ισπανικό πρωτάθλημα δείχνει πως φέτος υπάρχει μία ιστορική ευκαιρία για να πάρει πρωτάθλημα κάποιος εκτός της Ρεάλ και της Μπαρτσελόνα. Οι Καταλανοί έχουν σοβαρά θέματα. Παίζει ακόμα βασικός ο Πικέ, αλλά το πιο σημαντικό από όλα είναι πως ο Μέσι δεν ψήνεται να βοηθήσει την προσπάθεια του Κούμαν. Τα προηγούμενα χρόνια παιχνίδια όπως αυτό του περασμένου Σαββάτου με την Αλαβές, που έπαιζε το τελευταίο μισάωρο με παίκτη λιγότερο, τα κέρδιζε μόνος του. Ο φουκαράς ο Κούμαν στο ξεκίνημα του δεν μπορεί να πάρει ούτε αυτό. Γεγονός που εξασφαλίζει πως θα μείνει εκτός συζήτησης για το φετινό τίτλο.
Η Ρεάλ είναι πιο σοβαρή, όμως όσο δεν βρίσκει ρυθμό ο Αζάρ είναι και περιορισμένων δυνατοτήτων. Κερδίζει δύσκολα στο «Μπερναμπέου», καθώς οι δύο επιθετικοί που παίζουν στο πλάι του Μπενζεμά, διαθέτουν ταχύτητα, όμως δεν έχουν το γκολ. Καταλαβαίνετε λοιπόν πως η φετινή χρονιά είναι η ευκαιρία της Ατλέτικο, που είναι γεμάτη με ισχυρές προσωπικότητες, να το πάει μέχρι τέλους και να κατακτήσει το τίτλο.
Στη Σέριε Α ο Πίρλο δείχνει πολύ άπειρος για προπονητής και έφτασε στο σημείο να δηλώνει πως θέλει χρόνο για να φτάσει η Γιουβέντους στο επίπεδο της Μπαρτσελόνα. Λες και όταν έτρωγε η Μπάρτσα 8 γκολ από την Μπάγερν, 3 από τη φετινή Ρεάλ, αυτός ήταν σε άλλον πλανήτη. Τρεις μέρες αργότερα ο Πικέ και ο Νέτο χάρισαν ακόμα μία στιγμή γέλιου και επέτρεψαν στην Αλαβές να ανοίξει το σκορ. Στο δεύτερο ημίχρονο δεν μπόρεσαν να κερδίσουν την Αλαβές, παρότι είχαν αριθμητικό πλεονέκτημα.
Ο Πίρλο, όμως, μέσα σε αυτή την πραγματικότητα, δήλωσε πως η Γιουβέντους θέλει χρόνο, όχι να φτάσει την Μπάγερν και το ποδόσφαιρο της Λίβερπουλ, αλλά της Μπαρτσελόνα. Σε αυτό το πρώτο διάστημα που βρίσκεται η ομάδα στα χέρια του δεν φοβίζει κανέναν.
Είναι κανόνας πως το ιταλικό πρωτάθλημα γίνεται συναρπαστικό όταν η Γιουβέντους δεν σκορπά τρόμο, όταν η ανωτερότητα της δεν στερεί το δικαίωμα από τους αντιπάλους της να κάνουν όνειρα τίτλου.
Μετά από 6 παιχνίδια ο Ζλάταν οδηγεί τη Μίλαν στην κορυφή. Η αλήθεια όμως είναι πως η ομάδα του Πιόλι αγωνιστικά δεν πείθει πως μπορεί να αντέξει μέχρι το τέλος. Ομως όσο ο Πίρλο ψάχνεται και βγάζει απειρία, οι υπόλοιποι μπορούν να ελπίζουν. Αλλο πράγμα είναι η Μίλαν, η Αταλάντα, η Νάπολι, η Ιντερ και η Ρόμα να δώσουν τη μάχη μεταξύ τους και άλλο να πρέπει να πάρουν το πρωτάθλημα από τη Γιουβέντους.