Η δράση επιστρέφει, η μπασκετική σεζόν εκκινεί και επίσημα με την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της ηπείρου, τη Euroleague. Αυτή θα είναι η 22η χρονιά στη νέα εποχή της διοργάνωσης και 65η συνολικά, αν συμπεριλάβουμε το Κύπελλο Πρωταθλητριών και τις υπόλοιπες διασυλλογικές διοργανώσεις που παίζονταν πριν τη νέα χιλιετία. Η Αναντολού Εφές κατέκτησε για πρώτη φορά στην ιστορία της το τρόπαιο πέρσι, σε μία σεζόν που επιστρέψαμε εν μέρει στην κανονικότητα. Και λέμε εν μέρει καθώς η σεζόν δεν διακόπηκε σε κανένα σημείο της, ούτε ματαιώθηκε όπως είχε συμβεί το 2020, αλλά τα προβλήματα που δημιούργησε η covid-19 ήταν ουκ ολίγα. Παιχνίδια αναβλήθηκαν, ομάδες έπαιξαν με το… εφηβικό και το βασικότερο όλων, τα γήπεδα δεν ήταν γεμάτα με φιλάθλους. Στη Euroleague συμμετέχουν ομάδες με έδρες-«καμίνια» και παθιασμένους οπαδούς. Η ατμόσφαιρα αυτή μας έχει αναμφίβολα λείψει, και όπως φαίνεται δεν είμαστε οι μόνοι. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός, ή Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός αν προτιμάτε, έχουν ανάγκη περισσότερο από ποτέ τις «καυτές» έδρες τους. Τα λεφτά του παρελθόντος δεν υπάρχουν, σαν χώρα δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να κοντράρουμε τις προηγμένες μπασκετικά χώρες και με την απουσία οπαδών από ΣΕΦ και ΟΑΚΑ το έργο των ομάδων μας γίνεται ακόμα πιο δύσκολο. Ας ελπίσουμε η φετινή σεζόν να είναι η αρχή του τέλους όσον αφορά την κατηφόρα των ομάδων μας και να μην ισχύσει για ακόμα μία σεζόν το «κάθε πέρσι και καλύτερα», που τείνει να γίνει νόμος. Για το καλό του ελληνικού μπάσκετ…
Η πιο σταθερή ομάδα της δεκαετίας
Η Εφές κατέκτησε το τρόπαιο στη Κολωνία για πρώτη φορά στην ιστορία της. Το άξιζε 100%, όχι μόνο για την εξαιρετική σεζόν, αλλά και για όσα συνέβησαν στην προηγούμενη σεζόν, η οποία διακόπηκε οριστικά. Έπαιξε το καλύτερο μπάσκετ, είχε έναν βιονικό Βασίλιε Μίσιτς, έναν «τρομοκράτη» Σέιν Λάρκιν και πολυεργαλεία να τους πλαισιώνουν αρμονικά.
Όμως, όσον αφορά το «repeat» τα πράγματα είναι δύσκολα για την τουρκική ομάδα. Δεν είναι πολλές οι ομάδες που έχουν καταφέρει στο «μαραθώνιο» της Euroleague το «back to back». Ο Ολυμπιακός ήταν η τελευταία, ενώ στη σύγχρονη εποχή της διοργάνωσης το έχει καταφέρει και η Μακάμπι στην αρχή της χιλιετίας. Από την άλλη έχουμε την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η οποία είναι με διαφορά η ομάδα με τη μεγαλύτερη συνέπεια τα τελευταία χρόνια.
Μόνιμος «θαμώνας» των Final-4 την τελευταία δεκαετία με εννέα σερί παρουσίες (!) και δύο κούπες (2016, 2019). Αμφότερες με τον Δημήτρη Ιτούδη στο «τιμόνι». Ο κορμός έμεινε, με δύο διαρθρωτικές κινήσεις ουσιαστικά να δυναμώνουν την «ρωσική αρμάδα». Ο Αλεξέι Σβεντ θα πάρει την μπαγκέτα μετά από σούπερ χρονιές στη Χίμκι, και μένει να δούμε αν μπορεί να μπει στη λογική του πρωταθλητισμού. Παράλληλα, αποκτήθηκε και ο Μάριους Γκριγκόνις, ένας από τους γκαρντ που ξεχώρισαν πέρσι. Χίλιαρντ (Μπάγερν), Στρέλνιεκς (Ζαλγκίρις) και ο άσωτος… υιός Μάικ Τζέιμς (Μονακό), που ούτως ή άλλως είδε από την κερκίδα το δεύτερο μισό της περσινής σεζόν, απομακρύνθηκαν.
Ως τρίτο φαβορί, πίσω από την πρωταθλήτρια Ευρώπης, Εφές και την δευτεραθλήτρια, Μπαρτσελόνα του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, που δεν πείθει, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας είναι μία value επιλογή που μπορεί να αποφέρει κέρδος ακόμα και με cash-out στο Final-4 του Βερολίνου, ανάλογα με την κατάσταση που θα επικρατεί τότε στις ομάδες. Αγοράζουμε στο 5,00 της Stοiximan.
Ισπανική υποχώρηση
Μετά από πέντε χρόνια η ισπανική εκπροσώπηση στη Euroleague θα γίνει με μόλις τρεις ομάδες! Είναι η πρώτη φορά με το νέο φορμάτ των 18 ομάδων που θα συμβεί κάτι τέτοιο, με τις Μπαρτσελόνα, Ρεάλ και Μπασκόνια να είναι μόνες τους (την τελευταία πενταετία είχαν μαζί τους είτε τη Βαλένθια, είτε τη Μάλαγα, είτε την Γκραν Κανάρια). Βέβαια αυτό από μόνο του δεν λέει πολλά, αφού οι Μπαρτσελόνα και Ρεάλ, είναι ως επί το πλείστον όλα αυτά τα χρόνια οι ελπίδες του ισπανικού μπάσκετ για διάκριση. Και οι δύο μεγάλες ισπανικές ομάδες δεν είναι στο καλύτερο τους φεγγάρι. Ειδικά οι Μαδριλένοι, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια έχουν χάσει πολλούς σημαντικούς παίκτες από το NBA (Ντόνσιτς, Καμπάτσο, Ντεκ). Το ρόστερ τους δεν είναι κακό, αλλά δύσκολα θα μπορέσουν να επιστρέψουν στο Final-4 με όλες αυτές τις καλές ομάδες να καιροφυλακτούν (Φενέρμπαχτσε, Μιλάνο, Ολυμπιακός, Ζενίτ και φυσικά τα φαβορί, Εφές, ΤΣΣΚΑ και Μπαρτσελόνα). Στο 1,87 παίζεται το ενδεχόμενο η «βασίλισσα» των δέκα τροπαίων να μην βρεθεί στο Final-4, αλλά εμείς θα αγοράσουμε το 1,83 του under 1,5 ισπανικών ομάδων στην τετράδα, πάντα από την Stοiximan. Αυτή η επιλογή είναι λιγότερο ριψοκίνδυνη, καθώς ακόμα και αν προκριθεί η Ρεάλ, θα πρέπει να το κάνει και μία εκ των Μπαρτσελόνα-Μπασκόνια (η πρώτη έχει τις πιθανότητες με το μέρος της, η δεύτερη πρέπει να κάνει θαύμα). Άλλωστε σε 19 σεζόν στη σύγχρονη εποχή της Euroleague μόλις τέσσερις φορές έχουν βρεθεί δύο ισπανικές ομάδες σε Final-4, με τελευταία φορά που συνέβη κάτι τέτοιο, να χρονολογείται το 2014 στο Μιλάνο.
Εμπιστευόμαστε Σφαιρόπουλο
Από το 2016/17, που άλλαξε το φορμάτ της κανονικής διάρκειας της σεζόν, η Μακάμπι Τελ Αβίβ δεν έχει τερματίσει ποτέ πάνω από τη Ζάλγκιρις Κάουνας. Για την ακρίβεια τη σεζόν 2019-2020 ήταν πάνω από τους Λιθουανούς στη βαθμολογία, όταν διακόπηκε η σεζόν λόγω της πανδημίας, αλλά η βαθμολογία δεν ήταν τελική. Αυτό δεν κολακεύει την «ομάδα του Λαού», η οποία όμως αδικείται από αυτό το στατιστικό στοιχείο, καθώς την τελευταία πενταετία ψάχνει «ταυτότητα». Φέτος, ο κόουτς Σφαιρόπουλος έκανε πολύ προσεκτικές κινήσεις, παίρνοντας στο Τελ Αβίβ δύο από τους καλύτερους ψηλούς, τον Ρέινολντς (έβγαλε μάτια πέρσι με την Μπάγερν) και τον Ντέρικ Γουίλιαμς. Έχασε τον Τάιλερ Ντόρσεϊ (Ολυμπιακός) αλλά ακόμα και στην περιφερειακή γραμμή η Μακάμπι φαίνεται ανανεωμένη με στοχευμένες κινήσεις παικτών, ακριβώς πάνω στις ανάγκες της ομάδας.
Από την άλλη πλευρά, η Ζάλγκιρις στη μετα-Γιασικεβίτσιους εποχή, για δεύτερη σερί σεζόν με τον Μάρτιν Σίλερ στο πάγκο, φαντάζει αποδυναμωμένη. Η φυγή των Γιοκουμπάιτις, Χέιζ, Ουόκαπ, Γκριγκόνις ανάγκασε τον Αυστριακό προπονητή να πάρει στο Κάουνας τους Ουλανόβας, Μουντιέι, Στρέλνιεκς και Γκιφάι. Το δέσιμο θα πάρει χρόνο και ακόμα και αν αυτό συμβεί γρήγορα (πολύ δύσκολο), η ποιότητα δεν υπάρχει στο βαθμό που υπήρχε τα περασμένα χρόνια. Στο 1,65 υπάρχει λογική στο ενδεχόμενο η Μακάμπι να βρεθεί πάνω από τη Ζάλγκιρις στη βαθμολογία της κανονικής διάρκειας της σεζόν. Για αυτούς που θέλουν να το πάνε ένα βήμα παραπέρα και να στηρίζουν πιο… παθιασμένα την ομάδα του Έλληνα προπονητή, το 2,35 της πρόκρισης στα πλέι-οφ φαντάζει ικανοποιητικό. Εμείς θα πάρουμε την πρώτη επιλογή πάντως, με την επιλογή Head 2 Head της Stοiximan.
Ανανεώνουμε το ραντεβού μας για αύριο (29/09) με το δεύτερο κομμάτι του αφιερώματος, το οποίο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τέσσερις επιλογές ακόμη και ανάλυση των δύο ελληνικών ομάδων, του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού.
