Ας εκμεταλλευτούμε αυτή τη διακοπή του πρωταθλήματος της Πολωνίας, όπως και του συνόλου των πρωταθλημάτων των –στοιχειωδώς- υπεύθυνων κρατών του πλανήτη, ώστε να παρουσιάσουμε έναν από τους σημαντικότερους λόγους για να «κολλήσει» κανείς με τη συγκεκριμένη λίγκα.
Μια Ekstraklasa που τη λες και γεμίζει το στόμα σου, αλλά μαζί με το στόμα σου καταφέρνει να γεμίζει και 9.000 καθίσματα σε κάθε γήπεδο κατά μέσο όρο, μέχρι τουλάχιστον την ημέρα που τη βρήκε η διακοπή λόγω του κορονοϊού.
Πώς όμως το καταφέρνει αυτό μία λίγκα που έχει κατρακυλήσει στην ντροπιαστική 29η θέση της κατάταξης της UEFA; Μια Ekstraklasa που είδε να την περνούν εσχάτως στη βαθμολογία πρωταθλήματα όπως αυτό του Καζακστάν (24), της Λευκορωσίας (25) και του Αζερμπαιτζάν (26);
Μα φυσικά με το χρώμα που της δίνουν οι -τοπικές κατά βάση- αντιπαλότητες των συλλόγων. Τα ντέρμπι συνοδεύονται πάντα με το άρωμα «χουλιγκανισμού» που αποπνέουν οι εξέδρες στη χώρα. Φούστα-μπλούζα πάει η δουλειά.
Ντέρμπι Πολωνίας: Λέγκια Βαρσοβίας: Το αφεντικό της χώρας
Το ρόλο του «αφεντικού» που όλοι λατρεύουν να μισούν έχει πάρει –τουλάχιστον για τις δύο πρώτες 10ετίες του αιώνα μας- η Λέγκια Βαρσοβίας. Η ομάδα της πρωτεύουσας διαθέτει το μεγαλύτερο αριθμό υποστηρικτών στη χώρα και αποτελεί ιστορικά το αντίπαλο δέος των επίσης λαοφιλών Λοτζ, Λεχ Πόσναν και Βίσλα Κρακοβίας. Αν προσθέσει κανείς και την «εύνοια» που απολαμβάνει εδώ και χρόνια η Λέγκια –ως η πιο εύρωστη οικονομικά ομάδα της χώρας- καταλαβαίνουμε ότι το μίσος στις εξέδρες στα μεταξύ τους ντέρμπι ολοένα και μεγαλώνει.
Σε κάθε περίπτωση πάντως οι οπαδοί της Λέγκια έχουν δημιουργήσει κάποιες από τις καλύτερες κορεο-γραφίες που έχουν δει τα γήπεδα της Ευρώπης, όπως αυτή η σκληρή καταγγελία για τα όσα υπέστησαν από τους Ναζί
Ιερός πόλεμος στην Κρακοβία
Το χρώμα ωστόσο στην Ekstraklasa δίνουν κυρίως τα τοπικά ντέρμπι, με μεγαλύτερο όλων αυτό της Κρακοβίας ανάμεσα στις δύο «γηραιότερες» ομάδες στη χώρα (αμφότερες ιδρύθηκαν το 1906), τη Βίσλα και την Κρακόβια.
Οι μάχες τους ξεκίνησαν το 1908 και η έντασή τους είναι τόσο υψηλή που τα ντέρμπι τους έχουν πάρει εδώ και πολλές δεκαετίες τον τίτλο «ιερός πόλεμος». Οι οπαδοί της Βίσλα υπερτερούν αριθμητικά σε αυτό το κομμάτι της νότιας Πολωνίας, όμως τα εισιτήρια εξαφανίζονται εξίσου γρήγορα και από τους οπαδούς της Κρακόβια κάθε φορά που ο «ιερός πόλεμος» επισκιάζει κάθε άλλη καθημερινότητα της «συμπρωτεύουσας».
Κάπου εδώ να επισημάνουμε ότι η Βίσλα έφτασε πέρσι –τέτοια εποχή- στα πρόθυρα της «εξαφάνισης» λόγω τεράστιων οικονομικών χρεών, πριν βρεθεί ο πολύπειρος εξτρέμ Μπλαζικόφσκι για να την περισώσει. Το μέγεθος της προσωπικότητας του πρώην διεθνή Πολωνού έχει εκτιμηθεί από το σύνολο της λίγκας. Στο ζήτημα μάλιστα του κορονοϊού ήταν πρώτες οι δικές του προτροπές που έπεισαν –αρχικά τους συναδέλφους του και μετέπειτα τη λίγκα- να διακοπεί η αγωνιστική δράση.
Λέχια – Άρκα: Το πιο σκληρό ντέρμπι
Τον τίτλο του σκληρότερου –και συνήθως πιο επεισοδιακού- ντέρμπι στην Πολωνία παίρνει αυτό στο βόρειο τμήμα της χώρας μεταξύ των μισητών γειτόνων Λέχια Γκντανσκ και Άρκα Γκντίνια.
Οι διαφορές τους είναι πολύ περισσότερες από τα 20 χιλιόμετρα που χωρίζουν τις δύο πόλεις. Οι οπαδοί της Άρκα ισχυρίζονται ότι η παραλιακή Γκντίνια διαθέτει μεγαλύτερο κομμάτι προοδευτικού κόσμου σε σχέση με το πιο βιομηχανικό και μεγαλύτερο Γκντανσκ. Η ηρεμία πάντως στο καλοκαιρινό θέρετρο στο βορρά της Πολωνίας διαταράσσεται συστηματικά τουλάχιστον 2 φορές το χρόνο, σε κάθε ντέρμπι.
Η Λέχια, στη σύγχρονη εποχή, είναι το αφεντικό της περιοχής, καθώς παραμένει αήττητη στα 13 τελευταία ντέρμπι με την Άρκα. Αν και βέβαια η πραγματική είδηση είναι ότι όλα αυτά τα ντέρμπι ολοκληρώθηκαν…
Γκόρνικ – Πιάστ: Ύμνος στο…. χουλιγκανισμό
Σε απόσταση αναπνοής σε σχέση με το ντέρμπι του Βορρά ακολουθεί η διαχρονικά καυτή κόντρα των δύο καλύτερων ομάδων στο γεωγραφικό τμήμα της Σιλεσίας. Οι πολυάριθμοι οπαδοί της ιστορικής Γκόρνικ των 14 πρωταθλημάτων –τα περισσότερα στη χώρα- δίνουν το καθιερωμένο ραντεβού εκτόνωσης με αυτούς του γειτονικού Γκλίβιτσε. Οι τελευταίοι –αν και αποτελούν μειοψηφία στην περιοχή της βόρειας Σιλεσίας- έχουν να υπερηφανεύονται για τον παρθενικό πρωτάθλημα της Πιάστ, που ήρθε –ως εκ θαύματος- πέρσι.
Ύμνος στον χουλιγκανισμό υπήρξε το προπέρσινο ντέρμπι στο Γκλίβιτσε, όταν και τα δύο «πέταλα» αποφάσισαν να μπουκάρουν στο γήπεδο για να λύσουν τις διαφορές τους
Εκτός από τα παραπάνω ντέρμπι, που όντως ξεχωρίζουν, υπάρχουν και άλλες τοπικές κόντρες (π.χ. Σλασκ – Ζαγκλέμπιε) που δίνουν αυτό το ιδιαίτερο άρωμα στην Ekstraklasa. Σε μία λίγκα που χαρακτηρίζεται από το δυναμισμό που αποπνέει στον αγωνιστικό χώρο αλλά και στις εξέδρες. Σε μία λίγκα που μπορεί οι κορυφαίες ομάδες να απέχουν αγωνιστικά από τις αντίστοιχες των «μεγάλων» πρωταθλημάτων, ωστόσο απέχουν ελάχιστα από τις μικρομεσαίες ομάδες στη χώρα, γεγονός που ανεβάζει στα ύψη τον ανταγωνισμό. Σε μία λίγκα όπου οι σχέσεις/κόντρες των οπαδών παίζουν το δικό τους ρόλο και διαμορφώνουν παραδοσιακές συμμαχίες, για τις οποίες θα έχουμε το χρόνο να μιλήσουμε σε ένα επόμενο μπλογκ.
