Η μεγάλη στιγμή έφτασε για την ΑΕΚ, που ετοιμάζεται να υποδεχθεί στο ΟΑΚΑ το Φάιναλ Φορ του Τσάμπιονς Λιγκ, στοχεύοντας στην κατάκτηση του 3ου ευρωπαϊκού τίτλου της ιστορίας της, μετά τα Κυπελλούχων το 1968 και το 2000. Το πιο σημαντικό βέβαια για την Ενωση είναι ότι βρίσκεται εδώ για να βροντοφωνάξει ότι επέστρεψε για τα καλά και μετά τις περιπέτειες που πέρασε την τελευταία 10ετία, που την έφεραν να αγωνίζεται μέχρι και την Γ’ τη τάξει κατηγορία.
Για να επιστρέψουμε πάντως στο σήμερα, η χρονιά είναι ούτως ή άλλως ορόσημο για την Ενωση, από τη στιγμή που γιορτάζει την 50ή επέτειο από την κατάκτηση του Κυπέλλου το ’68, που συνδυάστηκε με την εξαιρετική ταινία του Τάσου Μπουλμέτη, που πέρα απ’ ότι μίλησε στις καρδιές όλων όσων αγαπούν τον υγιή αθλητισμό, έδωσε το έναυσμα στους παίκτες της ΑΕΚ για την ιστορική κατάκτηση του Κυπέλλου κόντρα στον Ολυμπιακό τον περασμένο Φλεβάρη, αλλά και για τις μεγάλες νίκες που ακολούθησαν στο Τσάμπιονς Λιγκ, με αποκορύφωμα την επική ανατροπή κόντρα στη Νίμπουργκ, αλλά και τις δύο μεγάλες εμφανίσεις κόντρα στο Στρασβούργο στα προημιτελικά.
Από τη στιγμή που κατάφερε να βρεθεί στο Final-4, ήταν κάτι παραπάνω από δεδομένο ότι η διοργάνωση θα ερχόταν στην Αθήνα, κάτι που αποτελούσε το διακαή πόθο και του διοικητικού της ηγέτη, Μάκη Αγγελόπουλου. Γήπεδο ποιο άλλο από το ΟΑΚΑ, που τις τελευταίες μέρες αναμορφώθηκε και μοιάζει να είναι πιο κοντά στα πρότυπα του… Ο2 Arena. Για αρχή λοιπόν, πάμε να δούμε το προφίλ των τριών αντιπάλων της ΑΕΚ στο Final-4:
Η… σταχτοπούτα Μούρθια
Ξεκίνημα από την αντίπαλο της ΑΕΚ στον ημιτελικό, την ισπανική Μούρθια, που είναι και η… σταχτοπούτα στη διοργάνωση, με την ευρωπαϊκή παρουσία της ούτως ή άλλως να ξεκινά μόλις πέρυσι, όπου έφτασε στους «16» του Γιούροκαπ. Ιδρύθηκε το 1985 και κατάφερε να ανέβει στην κορυφαία κατηγορία μία σεζόν μετά. Λίγα πράγματα έχει να θυμάται, μάλλον η κορυφαία της στιγμή ήταν η φιλοξενία του Κοπα Ντελ Ρέι το 1995-96, όταν έφτασε μέχρι τον ημιτελικό. Καλύτερη θέση στο πρωτάθλημα η 7η τη σεζόν 2015-16, φέτος βρίσκεται οριακά εκτός των πλέι οφ.
Στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ δεν ξεκίνησε πολύ καλά, κατάφερε να πάρει την πρόκριση στην ισοβαθμία με τη Σάσσαρι. Στη συνέχεια όμως ήταν δυνατή, κατάφερε να αποκλείσει Τενερίφη και Καρσίγιακα. Σκληροτράχηλη ομάδα, σφιχτή αμυντικά, με καλή χημεία, αλλά από εκεί και πέρα λίγα πράγματα. Αν και το βάρος του σκοραρίσματος επωμίζεται κυρίως ο Κλέβιν Χάνα, γνωστότερα ονόματα της είναι ο πρώην γκαρντ της Μπάρτα, Μπράντ Ολεσον (11,4π.) και η φετινή της προσθήκη, ο Αουγκούστο Λίμα (10π., 7,3ρ.).
Με την περυσινή εμπειρία η Λούντβιγκσμπουργκ
Ιδρύθηκε το 1960, αλλά πέρασε αρκετά χρόνια στην αφάνεια, μέχρι να βρεθεί στην πρώτη κατηγορία το 1986, όπου και παρέμεινε για 10 χρόνια. Υποβιβάστηκε το 1997 και ακολούθησαν ξανά δύσκολα χρόνια, μέχρι να επιστρέψει στην Μπουντεσλίγκα το 2002, ενώ από το 2013 βρίσκεται ανελλιπώς στην πρώτη κατηγορία. Καλύτερη της στιγμή πάντως είναι ένας τελικός Κυπέλλου, το 2008, όπου και ηττήθηκε από τους Αρτλαντ Ντράγκονς (60-74). Λίγα πράγματα στην Ευρώπη, έστω και αν έχει συμμετοχές την τελευταία 10ετία. Καλύτερη της στιγμή οι «32» στο Γιούροκαπ τη σεζόν 2015-16, προτού πέρυσι αποκλειστεί στον προημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ από την Μπάνβιντ (92-87, 53-59), για έναν πόντο στο σύνολο.
Για δεύτερη σερί σεζόν στη διοργάνωση οι Γερμανοί, έρχονται με όπλο την άμυνα, αλλά και τις 20 νίκες σε 24 παιχνίδια μέχρι τώρα. Ο Τζον Πάτρικ έχει συνθέσει ένα δυνατό σύνολο που αρέσκεται να πιέζει τις αντιπάλους της και να παίζει δυνατά κοντά στη ρακέτα. Ο παίκτης που ξεχωρίζει είναι ο 25χρονος σουτινγκ γκαρντ/φόργουορντ Τόμας Γουόκαπ, κάνοντας σχεδόν όλες τις δουλειές μέσα στο παρκέ, από το να σκοράρει, μέχρι να μοιράζει παιχνίδι και να παίζει εξαιρετική άμυνα. Θα χάσει πάντως και αυτός αρκετά, από τη στιγμή που δεν θα έχει δίπλα του τον Τζάστιν Σίαρς, που τέθηκε νοκ άουτ την τελευταία στιγμή με τραυματισμό, γεγονός που χάλασε το κλίμα στην ομάδα τις τελευταίες μέρες.
Οι “Πρίγκιπες” έχουν ποιότητα…
Η Μονακό έχει δυναμώσει το όνομά της τα τελευταία χρόνια και έχει βάλει πλώρη για να πρωταγωνιστήσει στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ, όντας η πιο σοβαρή επένδυση του Ουκρανού επιχειρηματία Σεργκέι Ντιαντέτσκο. Μπορεί να συμπληρώνει πάνω κάτω τα ίδια χρόνια ζωής με την ΑΕΚ, η Μονακό όμως το μεγαλύτερο κομμάτι της ιστορίας της το έχει περάσει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και όντας στις χαμηλές κατηγορίες της χώρας από το 1990 και μετά. Στο προσκήνιο βγήκε ξανά από το 2014, όταν τερμάτισε πρώτη στη δεύτερη κατηγορία και γύρισε στην πρώτη το 2015.
Εχει κατακτήσει τα τρία τελευταία κύπελλα Γαλλίας (2016, 2017, 2018) και βάζει στόχο και για το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας, κάνοντας καλή αρχή και εξασφαλίζοντας το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας. Στο φάιναλ φορ του Τσάμπιονς Λιγκ θα βρεθεί για δεύτερη σερί σεζόν, πέρυσι στην Τενερίφη είχε χάσει στον ημιτελικό από την Μπάνβιντ (83-74), ενώ κέρδισε στον «μικρό» τελικό τη Βενέτσια (91-77).
Ο τεχνικός Ζβέζνταν Μίτροβιτς έχει στη διάθεσή του το πιο ποιοτικό σύνολο της διοργάνωσης, που όμως στερείται εμπειριών. Ο τεχνικός Μίτροβιτς λέει ότι δεν υπάρχουν σταρ στην ομάδα του και ότι το δυνατότερο σημείο της Μονακό είναι η άμυνα. Η πραγματικότητα είναι ότι οι Μονεγάσκοι παίζουν εξαιρετικά και στις δύο άκρες του παρκέ, με τον ηγέτη Τζέραλντ Ρόμπινσον (15,1π.) να ξεχωρίζει, ενώ τον συμπληρώνουν και δύο παλιοί γνώριμοι της ΑΕΚ, ο Ντι Τζέι Κούπερ και ο Αμάρα Σι. Γνωστός και μη εξαιρετέος ο Κρίστοφερ Εβανς, που τη σεζόν 2013-14 αγωνίστηκε στα Τρίκαλα, σημαντικοί για το παιχνίδι της οι Ελμεντίν Κικάνοβιτς και Αλί Τραορέ. Και αυτές είναι μόνο μερικές από τις “πινελιές” σε ένα ρόστερ που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα.
Ο χαρακτήρας και η «καυτή» ατμόσφαιρα
Η ομάδα που έχει να φοβηθεί περισσότερο η ΑΕΚ σαφώς και είναι η Μονακό. Για τον ημιτελικό με τη Μούρθια, απέναντί της κατά τη γνώμη μου η Ενωση μπορεί να βάλει μόνο τον κακό της εαυτό, ίσως και το άγχος της γηπεδούχου. Οσο σκληρή ομάδα και αν είναι αμυντικά οι Ισπανοί, στους υπόλοιπους τομείς δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο να επιδείξουν, τουλάχιστον όχι σε τέτοιο επίπεδο που να μπορέσουν να σταθούν κόντρα στο χαρακτήρα που έχουν βγάλει οι παίκτες της ΑΕΚ σε όλα τα κρίσιμα παιχνίδια της σεζόν, με αποκορύφωμα ασφαλώς την ανατροπή στη Τσεχία, που έβαλε για τα καλά τους “κιτρινόμαυρους” στην τροχιά της πολυπόθητης κούπας.
Από τη στιγμή που θα έχει κανονικά διαθέσιμο τον ηγέτη της, Ντράγκαν Σάκοτα, η μαγική τριπλέτα των σκόρερ θα βρίσκεται σε πλήρη σύνθεση, με τους Μάνι Χάρις και Κέβιν Πάντερ να τη συμπληρώνουν. Δεινοί σκόρερ και οι τρεις τους, δεν φοβούνται να πάρουν την ομάδα στις πλάτες τους όταν η μπάλα «καίει» και είναι πάντοτε εκεί για τα μεγάλα σουτ, όπως δηλαδή έκανε ο Σάκοτα με τα δύο σερί τρίποντα στο Στρασβούργο.
Ο μεγάλος πρωταγωνιστής πάντως και στα δύο παιχνίδια με τους Γάλλους ήταν ο Πάντερ, όντας πρώτος σκόρερ για την Ένωση και στα δύο, με 15 και 18 αντίστοιχα. Δεδομένα θα πάρει τις παραπάνω προσπάθειες, τουλάχιστον για τον πρώτο ημιτελικό, όπου λογικά θα βρει πιο ανοιχτό πεδίο δράσης, με τον κόουτς Σάκοτα, αν οι συνθήκες το επιτρέψουν, να δίνει χρόνο ξεκούρασης στους Χάρις και υιό Σάκοτα, μιας και αμφότεροι προέρχονται από τραυματισμούς και θα πρέπει να προφυλαχθούν ενόψει τελικού. Κάτι παραπάνω από value επιλογή το Over 14,5 στους πόντους για τον Κέβιν Πάντερ, που παίζεται στο 1,87 στον Stoiximan.
Στην εξίσωση του ημιτελικού, ασφαλώς μπαίνει και η «καυτή» ατμόσφαιρα που δεδομένα θα δημιουργήσουν οι οπαδοί της ΑΕΚ, στην προσπάθεια να σπρώξουν την ομάδα προς την κατάκτηση του τροπαίου. Ο ρυθμός που θα αντλήσει η ΑΕΚ από αυτό και μόνο αρκεί κατά τη γνώμη μου για να κάμψει την αντίσταση των Ισπανών, με μικρά ξεσπάσματα να της φτάνουν για να ανοίξει τη διαφορά από νωρίς και να μπορέσει να κάνει τη σωστότερη διαχείριση. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, η ΑΕΚ θα πάρει τη νίκη με διψήφια διαφορά και θα στείλει μήνυμα εν όψει του τελικού της Κυριακής. Επιλογή λοιπόν ο άσος με το -5,5, αποδίδει στο 1,97 στον Stoiximan.
