Τέσσερις μήνες αναμονής λοιπόν φτάσανε στο τέλος τους, το υπερθέαμα στην άλλη μεριά του Ατλαντικού έκανε ποδαρικό χτες τα ξημερώματα και εμείς οι «πιστοί στρατιώτες» θα ξανακοιμηθούμε σαν νορμάλ άνθρωποι τον Ιούνιο. Βραδιά των Draft, το υπερβολικά βαρετό -κατ’ εμέ- Summer League, ανταλλαγές, free agents να μετακομίζουν πέρα δώθε, pre-season κι όλα τα σχετικά ανήκουν στο παρελθόν. Ας αρχίσουν οι χοροί, κυρίες και κύριοι, το NBA επέστρεψε!
Δύση: Οι Warriors και οι άλλοι
Το προφανές φαβορί στη δυνατή περιφέρεια του ΝΒΑ δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από την αρμάδα του coach Kerr. Δύο φορές σερί πρωταθλητές- η τελευταία μάλιστα με ηλεκτρικό σκούπισμα των Cavs- κορμός σταθερός, τρόπος παιχνιδιού σταθερός, η νοοτροπία νικητή έχει μπολιάσει και στις κάλτσες των «Πολεμιστών», ο Steve Kerr δεν κουνιέται ακόμα κι αν πέσει το γιοφύρι του Σαν Φρανσίσκο και ο προφανής στόχος -τι άλλο;- το three peat. Πάμε να δούμε με λίγα λόγια τι συμβαίνει στο κάθε franchise ξεχωριστά.
Golden State Warriors
Πανάξιοι πρωταθλητές, εξαιρετικό μπάσκετ, αποδυτήρια σαν μια γροθιά, εξαιρετική οπαδική βάση- έστω κι αν στην πλειοψηφία του το κοινό της «Oracle Arena» είναι εντελώς άμπαλο, αλλά τουλάχιστον φωνάζει και γεμίζει κάθε γωνιά του γηπέδου- ο coach Kerr έχει κερδίσει και τον τελευταίο παγκίτη με τη συμπεριφορά του, ενώ στο αγωνιστικό κομμάτι έσκασε και η βόμβα Cousins το φετινό καλοκαίρι.
Για την ώρα ο DMC είναι τραυματίας και θα λείψει ακόμα καιρό με πρόβλημα στον αχίλλειο, οι εκτιμήσεις ωστόσο τον θέλουν 100% υγιή στα πλέιοφς. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό έτσι; Για πρώτη φορά στην ιστορία του αθλήματος μία ομάδα θα έχει στην αρχική της 5αδα ισάριθμους All-Stars. Curry, Thompson, Durant, Green, Cousins. Ψάξτε τον δεύτερο, κύριοι.
Houston Rockets
Είναι το μεγαλύτερο «What if» της περσινής σεζόν. Και προφανώς αναφέρομαι στον τραυματισμό του Chris Paul στο κομβικότερο σημείο της χρονιάς. Τελικοί Δύσης, προβάδισμα 3-2 επί των Warriors και νοκ- άουτ ο μαέστρος τους στο παρκέ. Συν τοις άλλοις στο Game 7 στο Texas αστοχήσανε σε καμιά 25αριά σερί τρίποντα, ακόμα κι έτσι ηττήθηκαν 92-101, μένοντας εκτός τελικών ΝΒΑ.
Το φετινό καλοκαίρι πρόσθεσαν στο ρόστερ τους τον Carmelo Anthony, τους Brandon Knight και Marquese Chris από το Phoenix, ενώ αποχώρησε ο κομβικός Trevor Ariza, το παλτό Ryan Anderson και ο φιλότιμος Mbah A Moute. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής δεν έχω καλό προαίσθημα για το πείραμα «Melo», ο χρόνος θα δείξει αν είμαι σωστός η όχι. Οκ, το παιδί σκοράρει όπως και όποτε θέλει, όμως δεν έλειπε ακριβώς αυτό από τους περσινούς Rockets. Πόσο μάλλον όταν ο Anthony αμυντικά είναι κάτι μεταξύ κώνου και σκιάχτρου. Σε κάθε περίπτωση είναι δυνατό φαβορί ώστε να καπαρώσουν μία από τις δύο πρώτες θέσεις της περιφέρειας.
Το NBA παίζει στη novibet με κορυφαία ειδικά στοιχήματα
Los Angeles Lakers
Εποχή LeBron James στην Καλιφόρνια και όπως είναι φυσιολογικό άπαντες κινούνται στους ρυθμούς του «Βασιλιά» και καλύτερου παίκτη στο ΝΒΑ αυτή την στιγμή. Περισσότερες κάμερες στις προπονήσεις, περισσότεροι celebrities στα courtside του Staples Center, σκληρότερη κριτική κτλ κτλ ως μέρος του «αμερικάνικου τσίρκου» που συντροφεύει κάθε κίνηση του Bron- Bron από την εποχή ακόμα που δεν είχε δικαίωμα ψήφου.
Στο ήδη ταλαντούχο ρόστερ των Kuzma, Ingram, Ball, Hart και Zubac προστέθηκε εμπειρία με τον Rondo, σκληράδα και instant scoring με τον Beasley και μια μικρή δόση βλακείας με τους Lance Stephenson και Javale McGee. Μιλώντας σοβαρά για τους δύο τελευταίους όμως, ο μεν Stephenson στην καλή του μέρα μπορεί να πάρει ένα ματς μόνος του, ο δε McGee όσο κι αν το μπασκετικό του IQ είναι ίδιο με ένα κομμάτι κέικ, έχει υπάρξει μέλος των Warriors τα δύο τελευταία χρόνια, έχει λουστεί με σαμπάνια τίτλου και ξέρει τι χρειάζεται για να φτάσει κανείς μέχρι το τέλος. Συν τοις άλλοις είναι υπάκουος απ’ ό,τι ακούω στις συνεντεύξεις των Lakers, ένα πράγμα του λες, δύο κάνει ο JaVale. Τίμιος.
Oklahoma City Thunder
Θεωρείται -όχι άδικα- μία από τις απογοητεύσεις της περσινής σεζόν. Καλός χρυσός ο Westbrook όλη τη χρονιά, στα πλέιοφς ωστόσο το μυαλό του πετάει σταθερά μπλε οθόνη και η ομάδα αδυνατεί να κάνει το βήμα εμπρός. Για παράδειγμα πέρσι έπεσε στην παγίδα των Jazz και του Ricky Rubio, μπέρδεψε το άθλημα με τουρνουά 1vs1, εκτέθηκε και πήγε νωρίς για ψάρεμα.
Η μεγάλη επιτυχία του franchise το καλοκαίρι ήταν αρχικά το «αντίο» στον Carmelo Anthony, ο οποίος προφανέστατα δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, και η παραμονή του Paul George παρά τις σειρήνες από L.A. Από τον τελευταίο περιμένω αγωνιστική έκρηξη φέτος σε ένα ρόλο ελαφρώς πιο απελευθερωμένο, κάπου μεταξύ «3» και «4».
Μέσα σε όλα αυτά ήρθε και ο βαψομαλλιάς Γερμανός Dennis Schroder από την παραπληγική Ατλάντα, ενώ φετινή προσθήκη είναι και ο ταλαίπωρος Nerlens Noel, ο οποίος θα ξεκουράζει τον Steven Adams όταν θα κοντεύει να σβήσει στο παρκέ. Αυτό το κενό στους ψηλούς σημειώστε το κάπου στα πρακτικά, καθώς πέραν του Νεοζηλανδού μιλάμε κυριολεκτικά για απόλυτο τίποτα.
Utah Jazz
Δικαιωματικά η επόμενη θέση στη λίστα ανήκει στους Utah Jazz. Σοβαρό franchise, εξαιρετικός προπονητής ο Snyder, άψογα δομημένο ρόστερ με ρόλους και μπόλικη τακτική μακριά από την γενικότερη αναρχία του ΝΒΑ, παίκτες φιλότιμοι και ενωμένοι, τους απόλυτα υγιείς Jazz κανείς -μα κανείς- δεν χαίρεται όταν τους αντιμετωπίζει.
Το κουπί στο σκοράρισμα θα το τραβήξει και φέτος ο λατρεμένος μου Mitchell, ο σιχαμένος ρούκι Grayson Allen -το οποίον θέλει να λιθοβολήσει το μισό ΝΒΑ- έδειξε εξαιρετικά δείγματα στην pre-season. Από εκεί και έπειτα υπάρχουν χωρίς υπερβολή 4-5-6-7 παίκτες που μπορούν να προσφέρουν 10-15 πόντους σε κάθε ματς. Συν τοις άλλοις, όλοι τους είναι εξαιρετικά πρόθυμοι για άμυνα και σε αυτή την Δύση, ο συγκεκριμένος τομέας μπορεί να κάνει σοβαρή διαφορά.
San Antonio Spurs
Με πόνο ψυχής τοποθετώ τους Spurs εκτός της πρώτης 5άδας. Ο λόγος είναι απλός, δεν υπάρχει πλέον τίποτα- μα τίποτα όμως- που να θυμίζει το περιβόητο «Spurs Basketball» στο Σαν Αντόνιο. Οκ, είναι η παρουσία του Popovich στον πάγκο που εγγυάται μια θετική πορεία, στο παρκέ ωστόσο ο Tim Duncan έχει αποσυρθεί εδώ και καιρό, ο Leonard μετακόμισε στο Τορόντο, ενώ και οι λεγεωνάριοι των αποδυτήριων Ginobili και Parker δεν είναι πια παρόντες. Ο αγαπημένος μου Αργεντινός Manu εγκατέλειψε το άθλημα, το δε Γαλλάκι -που ακόμα του κρατάω μούτρα για το γεγονός πως απάτησε την Longoria- μετακόμισε στους Charlotte Hornets για τα τελευταία ένσημα.
Τι μένει λοιπόν; Ο LaMarcus Aldridge που ώρες ώρες δίνει την εντύπωση πως μισεί το άθλημα, ο 38χρονος Pau Gasol, o Rudy Gay που δεν είναι παίκτης να βασίζεσαι και ο Patty Mills. Μοναδική αχτίδα φωτός ο DeMar DeRozan ο οποίος ακόμα δεν έχει ξεπεράσει τη φυγή του από τους Raptors.
Θα αφιέρωνα μερικές σειρές και στο πουλέν μου Dejounte Murray, o guard των Τεξανών ωστόσο θα λείψει μήνες από τα παρκέ, εντελώς άγνωστη η κατάσταση στην οποία θα επιστρέψει -και αν- τη φετινή σεζόν. Belinelli, εσένα δεν σε βλέπω καν Ιταλέ…
Minnesota Timberwolves
Βάζω εντός πλέιοφς τους «λύκους» κυρίως λόγω ποιότητας στο ρόστερ, γιατί με τα αποδυτήριά τους και τη νοοτροπία τους αυτή τη στιγμή γελάει όλο το ΝΒΑ. Κανονικός περίγελος.
Ο Jimmy Butler πριν λίγες εβδομάδες απαίτησε trade, οι μνηστήρες δεν ψήθηκαν να δώσουν γη και ύδωρ για πάρτη του, ο παίκτης επέστρεψε στην ομάδα για προπονήσεις, όπου έκανε κουδούνια τους βασικούς -αγωνιζόμενος με τις ρεζέρβες-, οι υπόλοιποι παίκτες που συμπληρώνουν το ρόστερ κοιτούν εμβρόντητοι τις εξελίξεις και γενικότερα παραμένουν μια ωραία ατμόσφαιρα εκεί στη Μινεσότα. Τα βέλη του Butler είναι ξεκάθαρα. Towns και Wiggins. Ο μεν Towns εκτιμάται πως παίζει μόνο για τους αριθμούς του και όχι για τη νίκη, ο δε Wiggins για τα λεφτά, δεν ήθελε και πολύ λοιπόν να βγει έξω από τα ρούχα του ο Jimmy.
Το παράδοξο της υπόθεσης είναι πως κανείς δεν βγαίνει δημόσια να κράξει τη συμπεριφορά του, ούτε καν ο ιδιοκτήτης της ομάδας, σαν να γνωρίζει κι αυτός την αλήθεια. Η κατάσταση παραμένει ρευστή, ένα trade τις επόμενες ημέρες δεν μοιάζει εκτός πραγματικότητας, μένει να δούμε κατά πόσο θα επηρεαστούν οι ισορροπίες στην ομάδα.
Portland Blazers
Για τις τελευταίες θέσεις των πλέιοφς στη Δύση είναι δεδομένο πως θα γίνει -όπως κάθε χρόνο- ένας μικρός χαμούλης, θεωρώ παρόλα αυτά πως οι Blazers κάπως, με κάποιον τρόπο, θα σφηνώσουν στη 8άδα.
Γενικά, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, μου είναι ψιλοαδιάφορο το ρόστερ τους. Καλοί, χρυσοί οι Lillard, McCollum, θα δώσει μάχες ο Nurkic, από εκεί και πέρα όμως το αγωνιστικό ταβάνι είναι πραγματικά χαμηλό. Και το γεγονός πως ως ομάδα είναι τόσο προβλέψιμη, τους κάνει και εύκολα αντιμετωπίσιμους. Lillard κατεβάζει μπάλα, παίρνει σκριν, Lillard σουτάρει. McCollum κατεβάζει μπάλα, κάνει σταυρωτή τρίπλα, McCollum σουτάρει. Και όταν τα φτύσουν αυτοί οι δύο και χτίσουν ξενοδοχειακή μονάδα με τα τούβλα τους, δίνουν καμιά πάσα να πάρουν κάνα σουτ κάτι Aminu και κάτι Turner. Για δεύτερο γύρο ούτε λόγος σε όποιον κι αν τρακάρουν από την πρώτη 4άδα.
Denver Nuggets
Πέρσι οι Nuggets χάσανε τα πλέιοφς την τελευταία αγωνιστική από ένα buzzer beater του Westbrook. Φέτος τους θεωρώ ξανά καλούς, αλλά το καλοκαίρι δεν έκαναν το βήμα παραπάνω από πλευράς ενίσχυσης. Οκ, πήραν τον Isaiah Thomas, όμως είναι ακόμα γρίφος ποιον Isaiah θα δούμε την φετινή σεζόν, καθώς ξεκάθαρα το κοντό έχει επηρεαστεί από τον τραυματισμό του. Θα αναγεννηθεί και θα γίνει ο Thomas της Βοστώνης; Θα παραμείνει μεγάλος στα λόγια και λίγος στις πράξεις όπως έπραξε αντίστοιχα σε Cleveland και Los Angeles; Θα φανεί.
Μιλώντας με ειλικρίνεια οι Nuggets είναι η ομάδα που θα χαρώ να με διαψεύσουν κι αυτό γιατί εκεί αγωνίζεται το μέγιστο πουλέν μου, ο Nikola Jokic. Από εκεί και πέρα στο «4» υπάρχει ο έμπειρος Millsap, ενώ στην περιφέρεια περιμένω καλύτερη χρονιά και αγωνιστικό ξέσπασμα από τους Murray και Harris. Και λίγο ξύλο στην άμυνα ρε παιδιά, για όνομα του Θεού, πιο μαλακή ομάδα κι από χαρτομάντιλα softex.
Los Angeles Clippers
Δεν είναι κακή ομάδα, δεν είναι αρκετά καλή ομάδα. Αυτό ακριβώς. Διαθέτουν στο σύνολο τους παίκτες που μπορούν να προσαρμοστούν σε πολύ συγκεκριμένους ρόλους, δεν έχουν ωστόσο τον Superstar που θα τους τραβήξει στα δύσκολα. Αντε να βαπτιστεί τέτοιος ο Lou Williams, ο οποίος στην καλή του μέρα μπορεί να πετάξει και 40 πόντους στη μούρη οποιουδήποτε, από εκεί και πέρα όμως τι;
Τον Tobias Harris τον θεωρώ σταθερά star από το κάτω ράφι, αρκετά ικανό, αλλά ταυτόχρονα αρκετά ασταθή από βράδυ σε βράδυ, αμυντικά οι Bradley και Beverley θα δώσουν πολλές και σημαντικές βοήθειες, ο Gallinari θα τραβάει σουτ από όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, ενώ κάτω από το καλάθι υπάρχει το ευρωπαϊκό δίδυμο των Gortat- Marjanovic. Τον μεν Πολωνό θέλω να τον δω μετά από χρόνια χωρίς έναν elite point guard στο πλευρό του (Wall), τον δε Σέρβο δεν του έχω καμία μα καμία εμπιστοσύνη αμυντικά, είναι αργός και δεδομένα θα στοχοποιηθεί από τις γρήγορες ομάδες της Δύσης.
New Orleans Pelicans
Εδώ τοποθέτησα τους Pelicans οριακά εκτός 10άδας γιατί υπάρχει ένας μεγάλος αστερίσκος. Προσωπική μου εκτίμηση πως ο Anthony Davis δεν βγάζει χρονιά στη Νέα Ορλεάνη. Μες στο κατακαλόκαιρο ήταν αινιγματικός στις δηλώσεις του, ναι μεν τόνιζε την αγάπη του για το franchise και την πόλη, πετούσε δε και τις μπηχτές του πως κουράστηκε να χάνει σε όλη του την καριέρα και να μένει μονίμως εκτός πλέιοφς. Προφανώς όταν αναφέρομαι σε φυγή του εννοώ στο trade deadline πριν το All- Star Game, το έδαφος θα στρωθεί για τα καλά αν η ομάδα μέχρι εκείνο το σημείο παραμείνει ο περιοδεύον θίασος της pre-season. Σημειώστε πως πλέον έχει τον ίδιο ατζέντη με τον LeBron James.
Πιάνοντας το ρόστερ υπάρχει ο Holiday στα guard μαζί με τον Elfrid Payton που κουρεύτηκε κι έγινε άνθρωπος, ενώ από τον πάγκο θα έρχεται κατά πάσα πιθανότητα ο Clark. Mirotic και Randle στους Forward και ο μπελαλής Okafor στο «5». Μετά ο «πουθενάς» και ο «τίποτας».
Dallas Mavericks
Κι όμως μετά από καιρό αρχίζει σιγά σιγά να γεννιέται η ελπίδα στο μαγευτικό Τέξας. Υπάρχει στο ρόστερ από πέρσι ο ταλαντούχος Dennis Smith Jr, ενώ φέτος προστέθηκαν σε αυτό ο έμπειρος DeAndre Jordan μετά το κανόνι που έριξε στον Mark Cuban πριν λίγα χρόνια, τα βλέμματα όμως φυσιολογικά έχει τραβήξει το Wonderkid από την Σλοβενία Luka Doncic.
Παραμένουν παρόντες ο Wesley Matthews, ο οποίος όμως έχει να παίξει σοβαρό μπάσκετ από εποχής Portland, το κοντό J.J Barea που θα δώσει instant scoring στα λεπτά που θα αγωνιστεί, ενώ τέλος το κουπί στο σκοράρισμα θα το τραβήξει και φέτος ο Harrison Barnes, καθώς ο υπέρτατος Γερμανός Nowitzki πάτησε τα 40, δεν αποκλείεται όπως έπεσε στο τραπέζι το καλοκαίρι, να έρχεται από τον πάγκο, με σαφώς περιορισμένο χρόνο συμμετοχής.
Θεωρώ πως με ορισμένες προσθήκες τα επόμενα χρόνια η ομάδα θα ανέβει επίπεδο, τη φετινή σεζόν ωστόσο μοιάζει όνειρο η συμμετοχή στην πρώτη 8άδα.
Memphis Grizzlies
Δεν θα πω ψέματα, τούτη τη στιγμή που γράφω αυτές τις σειρές βαριέμαι υπερβολικά. Παντελώς αδιάφορο franchise το οποίο το έχω «μαυρίσει» μετά τη φυγή του coach Fizdale. Στο ρόστερ υπάρχει ο «προπονητοφάγος» Marc Gasol, ο υπερτιμημένος Mike Conley, ο Chandler Parsons, ο οποίος απασχολεί περισσότερο το κουτσομπολίστικο ΤΜΖ παρά τα αθλητικά μέσα, και από κει και πέρα ένα μάτσο μέτριοι παίκτες ικανοί για το καλύτερο και το χειρότερο.
Αρχές pre-season υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως θα παρακολουθώ αγώνες των Grizzlies αυστηρά για να νυστάξω, αν πέσω τόσο έξω μεσούσης της σεζόν θα βγω αντρίκια και θα ζητήσω συγνώμη. Πάμε παρακάτω.
Phoenix Suns
Είναι εδώ και καιρό σε διαδικασία ανοικοδόμησης, χρόνο με το χρόνο ωστόσο φαίνεται πως κάνει βήματα προς τα εμπρός. Πριν 3 χρόνια ήταν ο Devin Booker που ξεκίνησε το χορό, φέτος ήρθε ο 20χρονος DeAndre Ayton, θεωρώ πως χρειάζονται ακόμα 1-2 χρόνια tanking προκειμένου ο μπασκετικός κόσμος να αρχίζει να τους υπολογίζει σοβαρά.
Josh Jackson και TJ Warren επιβάλλεται να κάνουν το αγωνιστικό ξέσπασμα, ενώ στο ρόστερ προστέθηκε ο έμπειρος Trevor Ariza που θα μαζέψει λίγο την κατάσταση στην άμυνα, ο οποίος ήρθε από το Houston πακέτο με τον Ryan Anderson. Από ένα σημείο και μετά εκτιμώ πως σκόπιμα θα σημαδέψουν ένα καλό Draft Pick της επόμενης λοταρίας.
Sacramento Kings
Πρέπει να συμβούν σημεία και τέρατα για να τερματίσουν σε μια θέση καλύτερη της τελευταίας. Από τη στιγμή που αντάλλαξαν τον Cousins για 5 κιλά πατάτες δεν μπορούν να ορθοποδήσουν με τίποτα, έχουν ένα ρόστερ γεμάτο κενά, παίκτες μέτριοι, έδρα αδιάφορη και- για την ώρα- τίποτα δεν μοιάζει ευοίωνο στο εξωτικό Σακραμέντο.
De’ Aron Fox στον άσο, ο Bogdanovic στο «2», κάτι Shumpert και Hield να συμπληρώνουν τα guard, ενώ στους ψηλούς υπάρχει ο δικός μας Κώστας Κουφός, ο «μπαφιάρης» Zach Randolph και ο Cauley- Stein.
Ανατολή: Άνοιξε την όρεξη η φυγή του LeBron James
Δεν αποτελεί μυστικό πως ο «Βασιλιάς» είχε πελατιάσει όλη την περιφέρεια τα τελευταία 8 χρόνια. Είτε την εποχή που βρισκόταν στους Miami Heat, και προφανώς όταν επέστρεψε στο Cleveland 4 χρόνια μετά. Σκουπίσματα, ανατροπές, νίκες σε Game 7, με πλεονέκτημα έδρας, με μειονέκτημα κτλ κτλ.
Η μετακόμισή του στην Δύση άνοιξε την όρεξη σε όλες τις ομάδες της Ανατολής, παρόλα αυτά με βάση τα σημερινά δεδομένα Celtics και Raptors μοιάζουν ένα βήμα μπροστά από τις υπόλοιπες διεκδικήτριες. Πάμε κι εδώ μία μία τις ομάδες…
Boston Celtics
Νομίζω δεν υπάρχουν πολλές ενστάσεις για το γεγονός πως οι «Κέλτες» τοποθετούνται πρώτοι στη λίστα της Ανατολής. Παίζουν το καλύτερο μπάσκετ, έχουν τον καλύτερο προπονητή, η οπαδική τους βάση δεν χωράει καμία αμφιβολία, ενώ το νεανικό τους σύνολο είναι πλέον κατά ένα χρόνο πιο ώριμο και έμπειρο.
Επί της ουσίας οι Hayward, Irving θεωρούνται νέες προσθήκες. Ο πρώτος έχασε όλη την περσινή σεζόν μετά τον φριχτό τραυματισμό του κόντρα στους Cavs, ενώ ο Kyrie δεν αγωνίστηκε τους τελευταίους μήνες όταν η μπάλα έκαιγε. Ακόμα κι έτσι στα πλέιοφς έκαναν φασαρία, έφτασαν σε Game 7 τους Cavaliers, το μεγαλείο του LeBron ωστόσο αποδείχτηκε εμπόδιο ανυπέρβλητο.
Toronto Raptors
Οι Καναδοί είναι κι επίσημα πλέον το ρόστερ το οποίο σταθερά φτάνει μια ανάσα από την πηγή, πάντα δηλώνει αισιόδοξο και έτοιμο για την υπέρβαση πριν τα πλέιοφς, παραδοσιακά όμως τρακάρε στον LeBron James τα τελευταία χρόνια, ο οποίος έχει πελατιάσει ό,τι αναπνέει οξυγόνο στο Τορόντο.
Λίγο άβολες οι παραπάνω σειρές αλλά είναι η σκληρή πραγματικότητα. Ειδικά στα περσινά πλέιοφς το σοκ ήταν μεγαλύτερο από ποτέ, καθώς πέτυχαν το πλεονέκτημα έδρας κόντρα στους Cavs που τόσο επιζητούσαν, ακόμα κι έτσι όμως κατάφεραν να σκουπιστούν.
Τώρα, το φετινό καλοκαίρι έγιναν λίγες αλλαγές αλλά ριζικές. Αρχικά το αστέρι της ομάδας και πουλέν των φιλάθλων DeMar DeRozan έγινε trade με συνοπτικές διαδικασίες για χάρη του Kawhi Leonard, ο οποίος Kawhi γίνεται free agent στο τέλος της σεζόν. Κρίνοντας καθαρά αγωνιστικά το συγκεκριμένο deal οι Raptors είναι κερδισμένοι, τουλάχιστον για φέτος.
Εν συνεχεία, ο κόουτς της χρονιάς Casey απολύθηκε, καθώς ο δαιμόνιος Masai Ujiri έκρινε πως με εκείνον στο τιμόνι τους δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει η υπέρβαση. Στη θέση του- ο μέχρι πρότινος ασίσταντ- Νικ Νερς. Ρίσκο η συγκεκριμένη κίνηση αλλά θα κριθεί εκ του αποτελέσματος. Το ρόστερ πάντως υπάρχει, η Ανατολή είναι στα μέτρα τους, η λογική τούς θέλει στις δύο πρώτες θέσεις αν παραμείνουν υγιείς στη διάρκεια της σεζόν.
Philadelphia 76ers
Μας ζάλισαν τα εγκεφαλικά κύτταρα στη διάρκεια της περσινής σεζόν με το «Trust the Process», πλέον ήρθε η στιγμή να αποδείξουν και στην πράξη την εξέλιξη και την πρόοδό τους. Ο Embiid δεν σταματάει να δηλώνει πως τη φετινή σεζόν θα γίνει η έκρηξη της Philly, ο Ben Simmons ακούγεται πως έμαθε να σουτάρει τρίποντα, ο Markelle Fultz -ω Θεέ- είναι επιτέλους υγιής, ενώ ο Robert Covington πέταξε τη βόμβα πως την φετινή σεζόν θα είναι στην καλύτερη αμυντική 5αδα στο ΝΒΑ. ΠΟΙΟΣ; Ο COVINGTON! Ακόμη μία περίπτωση κατά την οποία αν τελικώς διαψευστώ θα βγω και θα ζητήσω συγχώρεση…
Από εκεί και πέρα υπάρχει ο Reddick ο οποίος είναι σταθερή αξία στο σουτ, προστέθηκε και ο Chandler από τους Nuggets, ενώ ο Dario Saric είναι ένα παίκτης που κινείται σε καθημερινή βάση στο 7,5-8! Δεν θα βάλει 30 πόντους, δεν θα μαζέψει 15 ριμπάουντ, θα κάνει όμως όσα χρειάζεται για να βοηθήσει την ομάδα του να φτάσει στη νίκη. Τίμιος και εργατικός ο Κροάτης.
Washington Wizards
Οι μπουκ τους δίνουν εκτός 5άδας, εγώ εκτιμώ πως τη φετινή σεζόν θα κάνουν επιτέλους μια σοβαρή πορεία, τερματίζοντας το μίνιμουμ στην πρώτη τετράδα. Ζητούμενο να παραμείνουν υγιείς οι Wall και Beal σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς, να βάλουν λίγο κάτω τα «εγώ» τους και να αποφασίσουν επιτέλους να παίξουν- και- άμυνα.
Προς αυτή την κατεύθυνση θα βοηθήσει λογικά και η απόκτηση του Dwight Howard. Ναι μεν τεμπέλης και στάσιμος στην καριέρα του, σε αρκετούς τομείς, ωστόσο υπερτερεί του Πολωνού Martin Gortat που στάλθηκε στους Clippers. Δύο εξ’ αυτών είναι η άμυνα και το ριμπάουντ. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους.
Από κει και πέρα περιμένω αρκετά καλή χρόνια από τον Kelly Oubre, o Jeff Green που αποκτήθηκε από τους Cavs θα δώσει λύσεις και στις δύο πλευρές του γηπέδου, ενώ και το βύσμα Austin Rivers θα δώσει νέα διάσταση στο παιχνίδι των πρωτευουσιάνων, καθώς το μακρινό σουτ έλειψε αρκετά στη διάρκεια της περσινής χρονιάς.
Milwaukee Bucks
Για τις επόμενες θέσεις πέραν του γκρουπ των πρωτοπόρων θεωρώ θα γίνει κανονική σφαγή, εν τούτοις δίνω ψήφο εμπιστοσύνης στους φετινούς Bucks κυρίως λόγω του προπονητή Budenholzer. Καλός ο Jason Kidd ο οποίος ωστόσο δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει τα μπασκετικά του κολλήματα, προπονητής των παικτών ο Joe Prunty, ο Budenholzer ωστόσο τους ξεπερνάει όλους τους προαναφερθέντες.
Αρχικά γιατί μαθήτευσε πλάι στον τιτάνα Popovich, ενώ έχει το «know how», φτάνοντας έως τους τελικούς της περιφέρειας με τους Atlanta Hawks. Εκτιμώ θα βάλει τάξη στο ρόστερ των Bucks, θα εντάξει αγωνιστικό πλάνο στο παιχνίδι τους, ενώ δεδομένα θα τους βελτιώσει και στο αμυντικό κομμάτι. Μια 5άδα με Bledsoe, Middleton, Snell, Γιάννη και Brook Lopez αρέσει αρκετά, ίσως αν στο trade deadline του Γενάρη γίνουν 1-2 βελτιωτικές κινήσεις στον πάγκο η ομάδα να διεκδικήσει κάτι παραπάνω από μια απλή παρουσία στα πλέιοφς.
Προσφορά* ημέρας για την πρεμιέρα του «Greek Freak»
Indiana Pacers
Εδώ το ρόστερ του κόουτς McMillan έχει κερδίσει μια θέση με το σπαθί της. Εξαιρετική η πορεία τους την περσινή σεζόν, κόντρα σε όλα τα προγνωστικά φτάσανε τους Cavaliers μέχρι το Game 7, λύγισαν στο Ohio, παλεύοντας το ματς μέχρι το τελευταίο λεπτό.
Ο Victor Oladipo θα ηγηθεί και φέτος των Pacers, καλούνται να κάνουν το βήμα παραπάνω και οι υπόλοιποι (Turner, Sabonis, Evans, Collison και σία) αν θέλουν να ονειρεύονται μια θέση στην 4αδα της περιφέρειας τους. Προσωπική εκτίμηση πως τους λείπει ένας Superstar πρώτης γραμμής ώστε να ανέβουν επίπεδο.
Detroit Pistons
Από την πρώτη εξάδα κι έπειτα γίνεται το απόλυτο χάος και αρκετές ομάδες μοιάζουν να ξεκινούν από το ίδιο σημείο για την κατάληψη δύο θέσεων.
Ενα μικρό προβάδισμα φαίνεται πως έχουν οι Pistons έναντι των υπολοίπων κυρίως γιατί- επιτέλους- απέκτησαν έναν προπονητή με ένα σαφώς πιο σύγχρονο αγωνιστικό στιλ από αυτό του Van Gundy, ενώ ο Blake Griffin είναι στο ρόστερ από την αρχή της χρονιάς. Μαζί με τον Andre Drummond συνθέτουν ίσως το καλύτερο δίδυμο ψηλών στην Ανατολική περιφέρεια.
Ο λόγος που τοποθετούνται χαμηλά στη λίστα είναι η έλλειψη στα guard. Βασικός θα είναι και φέτος ο Reggie Jackson ο οποίος είναι σταθερά ή του ύψους ή του βάθους, μαζί του ο Ish Smith, ενώ στο «3» θα βρίσκεται ο στάσιμος Stanley Johnson. Στον πάγκο λίγα πράγματα, αναμένεται να εκτεθούν σε κάποιο σημείο της χρονιάς αν πλακώσουν τραυματισμοί.
Cleveland Cavaliers
Εδώ έρχεται μια προσωπική μου εκτίμηση, καθώς θεωρώ πως έστω και με υπερβολική δυσκολία, έστω και από σπόντα, οι υγιείς Cavs θα τρυπώσουν σε μία από τις θέσεις της 8άδας. Η μετά LeBron εποχή δεν είναι εύκολη, όμως στο ρόστερ των «ιπποτών» έχουν παραμείνει μονάδες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
Αρχικά είναι η παραμονή του Kevin Love, ο οποίος δεδομένα θα έχει ένα ρόλο αρκετά πιο ηγετικό σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, στα οποία είχε εξελιχθεί σχεδόν σε spot-up shooter. Κρυμμένος σε μια γωνιά περιμένοντας πάσα του LeBron, καμία σχέση με αυτό που μας είχε μάθει στη Minnesota. Στο «5» υπάρχει ο Tristan Kardashian ο οποίος πρέπει επιτέλους να δικαιολογήσει τα 15 μύρια με τα οποία αμείβεται ετησίως, στα guard είναι ο J.R. Smith, αν περιορίσει τα τρίφυλλα μπορεί να αναστηθεί, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε την παρουσία των Clarkson, Hood και Nance Jr, για τους οποίους η φετινή χρονιά είναι ορόσημο. Παρέμειναν στην ομάδα και οι έμπειροι George Hill και Kyle Korver, ενώ εξαιρετικά λόγια ακούγονται για τον rookie Collin Sexton. Dekker και Nwaba θα δώσουν λύσεις ερχόμενοι από τον πάγκο.
Miami Heat
Οριακά εκτός πλέιοφς περιμένω τους Heat. Ναι μεν στην ομάδα επέστρεψε ο φυσικός της ηγέτης Dwyane Wade, οι υπόλοιποι ωστόσο κατά την περσινή σεζόν δεν έκαναν το βήμα παραπάνω.
O Whiteside την έχει ψωνίσει άσχημα και ενώ είναι ικανότατος ζητούσε λαγούς και πετραχήλια κατά την ανανέωση του συμβολαίου του, ο Dragic είναι σταθερή αξία αλλά όχι point guard από το πάνω ράφι, ενώ τα άλλα παλικαράκια που συμπληρώνουν το ρόστερ (Winslow, Richardson, Tyler Johnson, Waiters κτλ) θεωρώ πως δεν είναι φτιαγμένοι για τα μεγάλα φώτα. Μένει πλέον όλα τα παραπάνω να φανούν και στην πράξη.
Chicago Bulls
Αρκετά χαμηλά δίνονται στις εκτιμήσεις των μπουκ οι «Ταύροι» όσον αφορά την είσοδο στα πλέιοφς. Για να είμαι ειλικρινής έστω και οριακά τους βλέπω εκτός 8άδας, το ρόστερ τους ωστόσο δεν είναι τόσο κακό, ώστε να τοποθετούνται κάτω ακόμη κι από τους New York Knicks.
Στο «1» υπάρχει ο Justin Holiday, από πίσω του απλά συμπαθητικές μονάδες (Dunn, Payne), στις θέσεις «2» και «3» υπάρχει ταλέντο με Jabari Parker και Zach LaVine, στο «4» ο Markkanen απέδειξε και με το παραπάνω πως μπορεί να σταθεί στο κορυφαίο επίπεδο, ενώ στο «5» υπάρχει ο κατσαπλιάς Robin Lopez και αλλαγή ο Omer Asik (!), o οποίος θα μείνει στη μνήμη όλων στην άλλη πλευρά της Αμερικής για την σχέση του με τη Miss Ohio, Lindsay Davis. Και για τίποτα παραπάνω.
Charlotte Hornets
Ακόμα μία αδιάφορη χρονιά αναμένεται για το ιστορικό franchise από τη Σάρλοτ, καμία ιδιαίτερη αλλαγή τους μήνες του καλοκαιριού ή τουλάχιστον σε τέτοιο βαθμό ώστε να έρθουν τούμπα οι αρχικές εκτιμήσεις, έφυγε ο τεμπέλης/fake Superman Dwight Howard, στην θέση του ο μαχητικός άλλα ψιλό άμπαλος Biyombo, ενώ στα guard προστέθηκε ο Tony Parker καθαρά για τα τελευταία ένσημα της καριέρας του. Από εκεί και πέρα τα γνωστά, Batum, Kidd Gilchrist, Lamb, Monk και τα σχετικά.
Ο,τι βλέπουμε τόσα χρόνια δηλαδή, να πάει σχετικά καλά όλη την χρονιά, αγωνιστικά να βουλιάζει μετά τον Γενάρη και μαθηματικά να μένει εκτός πλέιοφς 3-4-5 αγωνιστικές πριν τη λήξη της regular season.
New York Knicks
Την παρούσα φάση οι Knicks επιβάλλεται να τοποθετηθούν εκτός της πρώτης 8άδας. Ναι μεν έχω τρομερή εμπιστοσύνη στον coach Fizdale, θεωρώ δεδομένο πως θα τραβήξει στην πόλη έναν Superstar πρώτης γραμμής το επόμενο καλοκαίρι, φέτος όμως η κατάσταση είναι δύσκολη.
Η εξήγηση είναι απλή, καθώς ο Λετονός franchise player Kristaps Porzingis θα χάσει αρκετά ματς στην regular season, ενώ ακόμα κι όταν επιστρέψει με το συγκεκριμένο ρόστερ δεν μπορεί να κάνει θαύματα. Courtney Lee, Hardaway Jr, Mudiay στα guard, από πίσω τους οι Dilikina, Burke και Baker, στους ψηλούς υπάρχουν ο Kanter και o Vonleh, ενώ επιτέλους το κατσίκι Noah αποτελεί και επίσημα παρελθόν, καθώς αμειβόταν υπερβολικά πολύ για να χειροκροτεί στον πάγκο και να κουνάει τις πετσέτες. Μπόλικη προσοχή έχει τραβήξει ο ρούκι forward Knox, ο οποίος όπως ανακοινώθηκε από τον Fizdale θα έρχεται από τον πάγκο.
Orlando Magic
Νεανικό το ρόστερ των «μάγων» αλλά χωρίς ιδιαίτερες βλέψεις, τουλάχιστον για τη φετινή σεζόν. Μοιάζει δύσκολο σενάριο και μακρινό η πρώτη 8άδα, τα πράγματα ωστόσο δεν είναι τόσο άσχημα όσον αφορά το μέλλον.
Θα χτιστεί η ομάδα γύρω από τον θηριώδη ρούκι Μοχάμεντ Μπάμπα, αργά η γρήγορα ο Βούσεβιτς, ο οποίος είναι πιο αργός κι από επιτάφιο θα πάρει πόδι, ενώ στο ρόστερ υπάρχουν οι Aaron Gordon και Jonathon Simmons. Τον Γάλλο Evan Fournier αν τον δω στον δρόμο θα του επιτεθώ, ενώ το κενό στη θέση του point guard είναι εμφανές, καθώς με DJ Augustin προκοπή δεν έκανε κανείς. Ross, Mozgov και Grant είναι οι πρώτες επιλογές του πάγκου. Βήχω και ξαναβήχω…
Brooklyn Nets
Οι γνωστοί Brooklyn Nets τα τελευταία χρόνια. Ούτε μισό βήμα εμπρός, οι παίκτες που αγωνίζονται εκεί κατά κανόνα κάνουν το αγροτικό τους, το γήπεδο είναι τόσο ήσυχο που κοιμίζεις και μωρό και δίκαια τοποθετούνται -και φέτος- στις τελευταίες θέσεις της Ανατολής. Θα κάνουν νίκες εκτός προγράμματος, θα προσφέρουν θέαμα, σε γενικές γραμμές όμως θα χάνουν ξανά και ξανά.
Ηγετικό ρόλο θα έχει και φέτος ο επίσημος ρουφιάνος του ΝΒΑ D’ Angelo Russell, θα βοηθήσει στον τομέα των rebound ο Kenneth Faried, ενώ περιμένω σαφή βελτίωση από τους Allen και Dinwiddie. Ο τελευταίος μάλιστα κάπου στα μέσα του καλοκαιριού δήλωσε πως δεν υπάρχει παίκτης στο ΝΒΑ που να μπορεί να τον σταματήσει, έκανα μια παύση ενός λεπτού, το ξαναδιάβασα, γέλασα λίγο με την άκρη των χειλιών μου και συνέχισα τη μέρα μου.
Atlanta Hawks
Για το τέλος άφησα πολύ φυσιολογικά τα «γεράκια». Κοιτώντας το ρόστερ τους κατέληξα πως τους μισούς από αυτούς δεν τους ήθελα ούτε σε ομάδα Ευρωλίγκα. Οκ, λίγο υπερβολικό με βρίσκω, απλά πρέπει με κάθε τρόπο να τονίσω την κάκιστη εικόνα που –εκτός συγκλονιστικότατου απρόοπτου- θα παρουσιάσουν φέτος.
Ο coach Budenholzer την έκανε για το Μιλγουόκι, ο franchise player Schroder για Οκλαχόμα κι έχουν μείνει πίσω κάτι Bazemore, Dorsey, Prince και Dedmon. Προσθήκες ο 62χρονος Vince Carter, που αρνείται να αποσυρθεί, ενώ εξαιρετικά λόγια ακούγονται για τον ρούκι Trae Young, πάνω στον οποίο θα πέσει όλη η προσοχή της πολιτείας την φετινή σεζόν. Εχουμε στο ρόστερ και τον Jeremy Lin, ήρθε και Plumlee (ο κακός από τους δύο), ενώ στους ψηλούς υπάρχει και ο φιλότιμος Alex Len, που ξεχωρίζει για το ταλέντο του να χρεώνεται με φάουλ πιο γρήγορα κι απ’ τον άνεμο.
Μακροχρόνια στοιχήματα
Κι αφού είδαμε όλες τις ομάδες που θα μας συντροφεύουν όλη τη σεζόν, πάμε και στο ζουμί της υπόθεσης. Αμέτρητα φυσικά τα στοιχήματα που προσφέρουν οι εταιρίες, αρκετές και οι δικές μου σκέψεις.
Ρούκι της χρονιάς – DeAndre Ayton
Εδώ στην πρώτη 4άδα των εταιριών τοποθετούνται κατά σειρά Ayton, Doncic, Sexton και Trae Young. Θα αποκλείσω τους δύο τελευταίους, αρχικά τον Young των Hawks, γιατί θεωρώ θα «χαθεί» στον αγωνιστικό βάλτο της ομάδας του, ενώ και ο Sexton στη ρούκι του σεζόν θα βρεθεί σε μια ομάδα με αρκετή εμπειρία στο ρόστερ και δεδομένα δεν υπάρχει χώρος ώστε να ξεδιπλώσει το ταλέντο του.
Για τον Doncic όσο αισιόδοξος κι αν είμαι πως θα κάνει παπάδες στο Dallas, θεωρώ δεν θα τους δώσουν το βραβείο του καλύτερου ρούκι, γιατί θα πράξει το αυτονόητο, θα βελτιώσει πρωτίστως ομάδα και συμπαίκτες και το συγκεκριμένο έπαθλο είναι αρκετά «εγωιστικό». Ο Ayton από την άλλη θα αγωνιστεί βασικός σε ένα franchise που θα εστιάσει πολύ πάνω του, θα πάρει πολλά λεπτά συμμετοχής, ενώ δεν υπάρχει το παραμικρό άγχος της επιτυχίας, τουλάχιστον για μία ακόμη σεζόν. Στο 4,10 η επιλογή στη Winmasters.
Προπονητής της χρονιάς – Brad Stevens
Θεωρώ κλοπή το γεγονός πως δεν κέρδισε πέρσι το συγκεκριμένο βραβείο ο coach των Σέλτικς, καθώς κατάφερε να φτάσει μέχρι το Game 7 τους Cleveland Cavaliers χωρίς τα δύο βασικά του επιθετικά όπλα (Irving- Hayward). Εχω τονίσει πολλές φορές στο παρελθόν πως ο συγκεκριμένος προπονητής είναι τακτικά ευφυέστατος, δίνει αξία στον κάθε παίκτη της ομάδας και δεν εστιάζει στους αστέρες, ενώ κρατάει τα αποδυτήρια σε τρομερά καλό επίπεδο. Οι δηλώσεις των αντιπάλων μιλούν από μόνες τους. Στο 2,50 ο Brad Stevens στη Novibet.
Πρώτος σκόρερ της κανονικής διάρκειας – Anthony Davis
Από όλους τους αστέρες στις πρώτες γραμμές των αποδόσεων είναι ο μοναδικός που δεν αναμένεται να έχει την παραμικρή βοήθεια στο σκοράρισμα από τους συμπαίκτες του.
Για τον Harden υπάρχει ο Carmelo και ο Paul, στους Warriors το σκοράρισμα μοιράζεται δημοκρατικά, ο Westbrook πασάρει και έχει και τον George στο πλευρό του, ενώ τον Γιάννη δεν μπορώ να τον εμπιστευτώ ακόμα, αν δεν βεβαιωθώ πως απειλεί και πέρα από το ζωγραφιστό. Στο 2,50 στον Stoiximan.
Είσοδος στα πλέιοφς – Cleveland Cavaliers ΝΑΙ
Όπως εξήγησα και στις παραπάνω σειρές η φετινή Ανατολή ναι μεν είναι ισορροπημένη, δεν έχει ωστόσο τις ομάδες φόβητρο, ειδικά αν εξαιρέσει κανείς την τετράδα των Celtics, Raptors, Wizards, Sixers.
Στους «ιππότες» αποχώρησε φυσικά ο LeBron James ο οποίος αποδεδειγμένα πλέον μπορεί να οδηγήσει στα πλέιοφς και 4 κώνους, άφησε ωστόσο πίσω του ένα αξιόλογο ρόστερ. Love, Smith, Clarkson, Hill, Hood, Thompson και ο ρούκι Sexton αν βρουν χημεία νωρίς μπορούν να τρυπώσουν- έστω και οριακά- στην πρώτη 8αδα. Θεωρώ εξαιρετική περίπτωση το 5,25 του Stoiximan.
Είσοδος στα πλέιοφς – Miami Heat ΟΧΙ
Σε συνέχεια της παραπάνω παραγράφου κάποια ομάδα της Ανατολής πρέπει να μείνει εκτός της πρώτης 8αδας. Όσο αγάπη κι αν έχω στο συγκεκριμένο franchise, όσο κι αν λατρεύω τον Dwyane Wade, δεν θα έβαζα τα χέρια μου στη φωτιά για είσοδο τους στα πλέιοφς. Αρχικά στο Μαϊάμι έχουν ένα ιστορικό με τραυματισμούς, καθώς βασικά στελέχη συχνά- πυκνά μένουν εκτός αγωνιστικών υποχρεώσεων για σεβαστό διάστημα, ενώ και οι υγιείς παίκτες δεν με έχουν πείσει για τη νοοτροπία τους.
Έχουμε και λέμε, Celtics, Raptors, Sixers, Bucks, Wizards, Pacers και Pistons δύσκολα να μείνουν εκτός, συνεπώς για μία θέση θα παλέψουν 2-3-4 ομάδες. Παίρνω το ρίσκο και αφήνω εκτός τους Heat στο 4,00 στον Stoiximan.
Είσοδος στα πλέιοφς – New Orleans Pelicans ΟΧΙ
Μεταφέρομαι στη Δύση, παραμένοντας στην ίδια ενότητα. Εξήγησα παραπάνω πως παρά τον ασταμάτητο Anthony Davis, το ρόστερ των Pelicans δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο, τουλάχιστον όχι όσον αφορά την περιφέρεια της Δύσης, ενώ εμμένω στο να στηρίζω το ένστικτο μου, πως ο «Brow» θα αποχωρήσει πριν ολοκληρωθεί η regular season.
Συν τοις άλλοις δεν υπάρχει- πέραν του Holiday- η παραμικρή αχτίδα φωτός σε περίπτωση τραυματισμού του Davis. Warriors, Rockets, Lakers, Thunder, Jazz, Spurs, Blazers και Timberwolves είναι ανώτερα ρόστερ, κρατάω τον αποκλεισμό τους από την πρώτη 8άδα στο 2,35 στον Stoiximan.
Νίκες στην σεζόν – Los Angeles Lakers Over 48,5
Την περσινή σεζόν με σκάλες κατώτερο ρόστερ οι «Λιμνάνθρωποι» σημείωσαν 35 νίκες. Φέτος με την προσθήκη του «βασιλιά» LeBron κι αυτές των Rondo, Stephenson και Beasley θεωρώ πως εύκολα μπορούν να σημειώσουν 14 επιπλέον.
Ας μην ξεχνάμε πως οι Kuzma, Ball και Ingram κουβαλάνε πλέον και μια χρονιά εμπειρίας. Στο τίμιο 2,00 η επιλογή στον Stoiximan. Και καλά ξενύχτια σε όλους μας!
