Το στοίχημα δεν είναι ρουλέτα

Το στοίχημα δεν τελειώνει ποτέ. Η αθλητική δραστηριότητα είναι αρμονικά συνυφασμένη με τους εβδομαδιαίους ανθρώπινους ρυθμούς σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη και σε συνδυασμό με την καλωδίωση του παγκόσμιου χωριού, μας προσφέρει στο (δορυφορικό) πιάτο αγώνες για στοιχηματισμό, σχεδόν κάθε ώρα και στιγμή, θαρρείς και τελικά το ποδόσφαιρο, παραμένει το όπιο των λαών, ακόμη και σε καιρούς πανδημίας…

Στοίχημα: Σε τρώει η γκανιότα

Υπάρχει η κοινώς αποδεκτή θεωρία των εμπειρογνωμόνων του στοιχήματος που λέει ότι το σημαντικό είναι να μην παίζεις κάθε μέρα, γιατί σε τρώει η γκανιότα. Επί της ουσίας όμως αυτή η θεωρία είναι σχεδόν εκτός θέματος, γιατί το ποδοσφαιρικό στοίχημα δεν είναι ακραιφνής τζόγος όπως π.χ. η ρουλέτα για να λειτουργήσει μαθηματικά η γκανιότα και καθώς το καζίνο πληρώνει 35 φορές στο ένα ενώ τα νούμερα (μαζί με το 0) είναι 37, να ξέρεις ότι σχεδόν αναπόφευκτα, σε βάθος χρόνου θα χάσεις το 2,7% του κεφαλαίου σου.

Οι μπουκμεϊκερ δεν είναι μηχανές, που σημαίνει ότι κάνουν λάθη, πολλές φορές τόσο μεγάλα που ακόμη και η ασπίδα της γκανιότας δεν τους προφυλάσσει. Ο στόχος λοιπόν είναι η ανακάλυψη τέτοιων λαθών και η επικέντρωση του παιχνιδιού μας αποκλειστικά σε τέτοιες περιπτώσεις. Τότε λοιπόν, δεν έχουμε τζόγο αλλά στο βαθμό που για Χ/Ψ λόγους αποδειχθεί ότι μετρήσαμε τα δεδομένα καλύτερα από τον μπουκ, θα λέγαμε ότι πρόκειται για πρόγραμμα αποταμίευσης με επιτόκιο εποχής (πρότερου) ΠΑΣΟΚ.

Όλα αυτά βέβαια αποκτούν φυσική σημασία μέσα από την σε βάθος χρόνου συνέπεια, όταν δεν παρεκκλίνουμε ούτε σεντς από το μεθοδολογικό μας πλαίσιο (value bets, money management) και παραμένουμε «δεμένοι στο κατάρτι», χωρίς να παρασυρθούμε από τα κελεύσματα των 300+ αγορών και την απατηλή γοητεία του δίπολου “Live Betting – Live streaming”. Γιατί τότε ναι, το μόνο που θα πετύχουμε θα είναι να βρεθούμε εκτεθειμένοι σε μοδάτα «τοξικά απόβλητα» (επόμενο γκολ, επόμενο κόρνερ, επόμενη κάρτα, επόμενος σκόρερ, επόμενο χέσιμο του προπονητή), σε μια εκφυλισμένη μορφή του παιχνιδιού που παραπέμπει σε ρουλέτα ή «φρουτάκια» και τότε πραγματικά, βάζουμε το κεφάλι μας στον ντορβά της γκανιότας. 

Δεν υπάρχει και ούτε θα υπάρξει εμβόλιο για τον κουβά. Το μόνο που υπάρχει είναι η ατομική ευθύνη και τα μέτρα προφύλαξης, ήτοι η συνέπεια στο money management και το ορθολογικό πλαίσιο επιλογής σημείων, δηλαδή σημείων που οι πιθανότητες τους είναι καλύτερες από όσο εισηγείται η εκάστοτε απόδοση των μπουκ. Και είναι απολύτως φυσιολογικό η αλίευση τέτοιων σημείων να δυσκολεύει όλο και περισσότερο στις μεγάλες λίγκες, καθώς όσο πιο προβεβλημένη και δημοφιλής (προσελκύοντας και μεγαλύτερους τζίρους) είναι μια διοργάνωση, τόσο πιο σμιλεμένες και αποτελεσματικές να είναι και οι αποδόσεις του μπουκ.

Στον αντίποδα, όσο πιο λιτά φωτισμένη παραμένει μια διοργάνωση, τόσο αυγατίζουν οι πιθανότητες να έχει ξεφύγει κάτι από το μηχανιστικό μοντέλο παραγωγής και διανομής των αποδόσεων από τους μπουκ και δεν χρειάζεται να είσαι βραχνός σαμάνος για να ψυχανεμιστείς ότι π.χ. τα προκριματικά του Κόπα Άφρικα, είναι εξ’ ορισμού, μια τέτοια διοργάνωση, πόσο μάλλον σε μια εποχή πανδημίας, με ομάδες και παίκτες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, άλλους απροπόνητους, άλλους να μην τους αφήνουν οι ομάδες τους να ταξιδέψουν, άλλους να ταξιδεύουν αλλά να κολλάνε Covid και άλλους να κάνουν τους τροχονόμους στους αντίπαλους επιθετικούς και το 4-0 να γίνεται 4-4 κοκ.

Προγνωστικά στοιχήματος: Το στοίχημα δεν είναι ρουλέτα

Στο δια ταύτα λοιπόν, το στοίχημα δεν είναι ρουλέτα, αλλά παραμένει πολύ σοβαρή υπόθεση: απαιτεί μεθοδολογία, αναλυτικές ικανότητες, άπειρες ώρες προπόνησης και κυρίως πειθαρχία – καλούπωμα του θυμικού σε ένα ορθολογικό πλαίσιο λήψης αποφάσεων, χωρίς να επηρεάζεται από ψυχολογικές διακυμάνσεις. Αν ζητάς αδρεναλίνη, πάρε τον οβολό σου και γύρεψε την κορύφωση του αναπηδήματος της τελευταίας στιγμής της μπίλιας της ρουλέτας (ή του επόμενου πόντου στο “live” ενός παιχνιδιού τένις), αν όμως φιλοδοξείς να παίξεις σοβαρό στοίχημα, διάλεξε μια λίγκα πέραν του Top 4 και ξετίναξε την…