Το Περού – Βραζιλία ανοίγει την αυλαία της τελευταίας αγωνιστικής στους ομίλους του Κόπα Αμέρικα και φαινομενικά δείχνει εύκολα προσεγγίσιμο. Άλλωστε, βολεύει μαθηματικά η ισοπαλία, καθώς με αυτήν περνούν αγκαλιά στην επόμενη φάση του θεσμού. Δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Είναι τα μαθηματικά, τα οποία όμως δεν έχουν και τον τελευταίο λόγο στο ποδόσφαιρο.
Το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι από τα πιο ιδιαίτερα της διοργάνωσης και τυχαίνει να διεξαχθεί στο καταλληλότερο γήπεδο για να αποκτήσει ακόμη περισσότερο ενδιαφέρον. Δύο άνθρωποι που λατρεύτηκαν όσο λίγοι από τον κόσμο της Κορίνθιανς, επιστρέφουν σαν αντίπαλοι. Τίτι εναντίον Γκερέρο ή καλύτερα, Κορίνθιανς εναντίον Γκερέρο, μιας και ο Τίτι είναι η Κορίνθιανς. Ο καλός γιος εναντίον του μαύρου πρόβατου. Η πίστη στο σύλλογο, απέναντι στην-σύμφωνα με τους οπαδούς-προδοσία.
Ο έρωτας που έγινε μίσος
Το νούμερο εννιά σε κάθε μεγάλη ομάδα αγαπιέται λίγο παραπάνω και με την αλητόφατσα αλλά και τα καντάρια μπάλας που κουβαλάει πάνω του ο Περουβιανός, δεν ήθελε και πολύ για να γίνει το νούμερο ένα στην κερκίδα. Και έπιασε. Δεν πέρασε και δεν ακούμπησε. Με δικό του γκολ η Κορίνθιανς, εκείνο το βράδυ της 16ης Δεκέμβρη 2012, κέρδισε στην Γιοκοχάμα 1-0 την Τσέλσι του Ράφα Μπενίτες για να στρογγυλοκαθίσει στην κορυφή του κόσμου και να κατακτήσει το Μουντιάλ Συλλόγου.
Γκολ έβαλε και στους διπλούς τελικούς του Ρεκόπα Σουνταμερικάνα με την Σάο Πάουλο, όπου η Τιμάο με δύο νίκες έγινε υπερπρωταθλήτρια Λατινικής Αμερικής 2013.
Τα ήξερε αυτά ο Πάολο για αυτό πήγε στην Κορίνθιανς. Ήξερε ότι έρχονται. Ηξερε ότι στον πάγκο αυτής της ομάδας υπήρχε ο καλύτερος Βραζιλιάνος προπονητής. Ο Τίτι. Αυτό που δεν πήρε ποτέ με την Κορίνθιανς ο Πάολο, ήταν ένα πρωτάθλημα. Το 2015, η Τιμάο έχτισε μία πάρα πολύ δυνατή ομάδα με στόχο να τα κατακτήσει όλα.
Παρά το εξαιρετικό μπάσιμο στη σεζόν, στα κρίσιμα ματς, απέτυχε. Ο πρόωρος αποκλεισμός στο Λιμπερταδόρες από την Γκουαρανί έφερε και αναθεώρηση της διοίκησης για το μπάτζετ. Κάτι που έφερε και την αποχώρηση του Γκερέρο. Ο κόσμος πικράθηκε. Τον είπαν προδότη, μισθοφόρο και άλλα πολλά ωραία, όταν φόρεσε τη φανέλα της Φλαμένγκο και οι αποδοκιμασίες, όσες φορές πάτησε το πόδι του στο Αρένα Κορίνθιανς, ήταν ρυθμικές και μαζικότατες.
Είναι βέβαιο, ότι στις αρχές Δεκέμβρη 2015, όταν η Κορίνθιανς κατακτούσε, με τρομερό ποδόσφαιρο, το έκτο Μπραζιλεϊράο της ιστορίας της, ότι οι οπαδοί σκέφτηκαν και τον Πάολο. Καλά να πάθει που έφυγε. Αυτός έχασε. Να καθόταν εδώ με εμάς που τον λατρεύαμε και να βιώναμε μαζί αυτή τη χαρά.
Και τώρα επιστρέφει. Επιστρέφει με την φανέλα του Περού για να αντιμετωπίσει τη Σελεσάο. Τη Σελεσάο του Τίτι που τον γνωρίζει όσο κανείς άλλος σε αυτό το τουρνουά. Δεν πρόκειται να περάσει απαρατήρητος. Ο κόσμος της Κορίνθιανς που θα βρεθεί στο γήπεδο με τη φανέλα της Καναρίνιο θα αποδοκιμάσει. Είπαμε. Ο χωρισμός πάντα πονάει, ειδικά αν έρχεται από έναν τόσο λατρεμένο παίκτη. Επιστρέφει στο γήπεδο όπου πρόλαβε να σκοράρει 15 φορές και να είναι ο τέταρτος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου πίσω από τους Ζο, Ζάντσον και Ρομέρο.
Η φαβέλα είναι εδώ!
Και αν για τον Πάολο Γκερέρο η ατμόσφαιρα θα είναι αρνητικά φορτισμένη, για έναν άλλο πρωταγωνιστή του αγώνα θα είναι σαν να πηγαίνει στο σπίτι του. Εκεί όπου αισθάνεται ασφάλεια και τον αγαπούν, τον λατρεύουν σαν Θεό και το γυαλί με τον κόσμο της Κορίνθιανς δεν ράγισε, ούτε πρόκειται να ραγίσει ποτέ.
Ναι, αυτός είναι ο Τίτι. Ο καλύτερος προπονητής στη Βραζιλία την τρέχουσα 10ετία, είναι και ο πιο πετυχημένος τεχνικός στην ιστορία της Τιμάο. Λιμπερταδόρες, Ρεκόπα, Μουντιάλ συλλόγων, πρωτάθλημα Παουλίστα και δύο Μπραζιλεϊράο. Εχει περάσει ήδη στο πάνθεον και ο κόσμος ένιωσε τεράστια ανασφάλεια, όταν πριν από τρία χρόνια αποφάσισε να αφήσει την Κορίνθιανς για την Σελεσάο.
Επιστρέφει σε ένα γήπεδο όπου τα νούμερα δεν λένε ψέματα για το πόσο συνηθισμένος είναι να κερδίζει. Συνολικά 53 αγώνες και ρεκόρ 41-9-3 για τον νυν τεχνικό της Σελεσάο. Είναι ιδιαίτερο παιχνίδι. Η Βραζιλία δέχεται πυρά αμφιβολίας για τις εμφανίσεις της στο Κόπα Αμέρικα και ο Τίτι σίγουρα θα ψάξει μία μεγάλη εμφάνιση της ομάδας του σε μία έδρα που γνωρίζει άριστα. Μία νίκη που μπορεί να θέσει και τον τόνο για τη συνέχεια του τουρνουά.
Η ισοπαλία βολεύει Περού και Βραζιλία για να περάσουν μαζί στα προημιτελικά. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Το άλλο σίγουρο είναι ότι οι Βραζιλιάνοι ως οικοδεσπότες, και με τις μέχρι τώρα εμφανίσεις τους να είναι μέτριες, δεν υπάρχει περίπτωση να ρισκάρουν κάτι τέτοιο. Πόσο μάλλον όταν ο επικεφαλής της ομάδας θα παίξει στο σπίτι του, μπροστά στον κόσμο που λατρεύτηκε και λάτρεψε. Είναι άλλωστε, ένας από αυτούς, ένας από τη φαβέλα όπως έλεγε και το πανό που σήκωνε πάντα μετά τις επιτυχίες της Κορίνθιανς. Και δεν υπάρχει περίπτωση, ο κόσμος της Κορίνθιανς που θα βρεθεί στην κερκίδα, να χωνέψει ένα μπλαζέ παιχνίδι που θα στείλει στην επόμενη φάση την ομάδα του Γκερέρο. Για αυτό καλό είναι να έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι δεν πρόκειται για ένα απλό παιχνίδι, ανάμεσα σε δύο ομάδες που τους βολεύει η ισοπαλία. Στην ουσία δεν έχουμε ένα Βραζιλία – Περού αλλά ένα Κορίνθιανς εναντίον Γκερέρο.
