Όταν πέρυσι το καλοκαίρι ξεκινούσα τη σταδιοδρομία μου στο Match Money, δεν πίστευα πως μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα θα μου δινόταν η ευκαιρία να γράψω κείμενο για την αγαπημένη μου Γιουβέντους. Αλλά ποιος μπορούσε πριν από ένα χρόνο να φανταστεί ότι η σεζόν θα εξελισσόταν κατ’ αυτό τον τρόπο, με τον κορονοϊό να έχει φέρει τα πάνω κάτω στο ποδόσφαιρο και στις ζωές μας…
Με την Τουρκία και την Ελβετία λοιπόν, τα δύο πρωταθλήματα στα οποία είμαι υπεύθυνος στην εφημερίδα, να έχουν κατεβάσει ρολά, και τους αρχισυντάκτες του Match Money να μας ζητούν να γράψουμε blogs με τελείως ελεύθερο θέμα, για ό,τι μας αρέσει και ό,τι αγαπάμε, η Γιουβέντους ήταν μονόδρομος για μένα.
Το «μικρόβιο» κόλλησε από νωρίς
Η Μεγάλη Κυρία του ιταλικού και του παγκόσμιου ποδοσφαίρου είναι ένας σύλλογος που έχει δώσει απίστευτες χαρές σε μένα αλλά και σε εκατομμύρια «μπιανκονέρι» ανά τον κόσμο. Και στο σημερινό μπλογκ θα επικεντρωθώ στην τελευταία δεκαπενταετία, εστιάζοντας στις στιγμές που σημάδεψαν την αγαπημένη μου Γιουβέντους και παίρνοντας τα γεγονότα από την αρχή.
Βέβαια, πριν ξετυλίξω το κουβάρι, θα ήθελα να αναφερθώ και να μοιραστώ μαζί σας πόσο εύκολα μπορείς να κολλήσεις τόσο έντονα με μια ομάδα. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να γουστάρει να παρακολουθεί μπάλα και να μην πωρώνεται σε μεγάλο βαθμό με την ομάδα που τον εκφράζει. Πολλοί λένε ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα απλό άθλημα και τίποτα άλλο, όμως για εμάς, που είναι κυριολεκτικά η ζωή μας, καταλαβαίνετε όλοι τι σημαίνει να είσαι «άρρωστος» και να περιμένεις να ξεκινήσει ένας αγώνας.
Όλοι έχουν να διηγηθούν μια ιστορία για το πώς πρωτάρχισαν να καψουρεύονται με τον χώρο, εγώ προσωπικά όταν έβλεπα μικρός στις αρχές τις δεκαετίας του 00 παίκτες όπως Μπουφόν, Νέντβεντ, Ντελ Πιέρο, Καμορανέζι, Τρεζεγκέ κλπ., και να αρχίζω να διαβάζω την ιστορία του συλλόγου, κάπου εκεί κατάλαβα ότι θέλω να παρακολουθώ ανελλιπώς και να στηρίζω από την τηλεόραση του σπιτιού μου την προσπάθεια των παικτών που φοράνε την ασπρόμαυρη φανέλα.
Σκάνδαλο Calciopolis
Ξεκινάω χρονικά με την πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία του συλλόγου, το περίφημο σκάνδαλο Calciopolis. To Μάιο του 2006 έσκασε η βόμβα των στημένων παιχνιδιών και η Γιουβέντους βρέθηκε στο επίκεντρο. Στις 4 Ιουλίου, όταν και εκδικάστηκε η υπόθεση από τον αθλητικό δικαστή, η απόφαση ήταν υποβιβασμός στη Serie B και αφαίρεση των πρωταθλημάτων των περιόδων 2004-05 (δεν απονεμήθηκε πρωταθλητής) και 2005-06 (ο τίτλος κατέληξε στην 3η Ίντερ, καθώς και η 2η Μίλαν συμμετείχε στο σκάνδαλο και δέχτηκε αφαίρεση 30 βαθμών). Ο εγκέφαλος της σπείρας και τότε παράγοντας της Γιουβέντους Λουτσιάνο Μότζι τιμωρήθηκε για πέντε χρόνια από κάθε αθλητική δραστηριότητα, ενώ δεν οδηγήθηκε ποτέ στη φυλακή.
Η περιπέτεια στη Serie Β’
Ο υποβιβασμός και η αφαίρεση εννιά βαθμών δεν πτόησε τη «Γηραιά Κυρία». Αν και ξεκίνησε με γκέλα την πρώτη αγωνιστική στο Ρίμινι (1-1), η διαφορά της Γιουβέντους από τους άλλους ήταν χαοτική, τόσο στην ποιότητα του ρόστερ αλλά κυρίως στο μέγεθος της φανέλας. Οι παίκτες που επέλεξαν να μείνουν παρά τις δελεαστικές προτάσεις που είχαν από κορυφαίους συλλόγους, βρίσκονται ακόμα και σήμερα στις καρδιές των οπαδών, και αυτοί δεν είναι άλλοι από τους Μπουφόν, Μπιριντέλι, Πεσότο, Καμορανέζι, Νέντβεντ, Ντελ Πιέρο, Τρεζεγκέ και Ζαλαγέτα.
Εποχή Ανιέλι
Η επιστροφή στη μεγάλη κατηγορία μόνο εύκολη δεν ήταν, μετά από δύο χρόνια χωρίς τίτλο ήρθε η στιγμή για αλλαγές και την προεδρία ανέλαβε ο 34χρονος Αντρέα Ανιέλι σε μια προσπάθεια ανασύνταξης του συλλόγου. Ο Ιταλός επιχειρηματίας συνέχισε την παράδοση της οικογένειας Ανιέλι, αφού έγινε το τέταρτο μέλος που αναλαμβάνει τα ηνία του κλαμπ μετά τον παππού του, τον πατέρα του και τον θείο του.
Η πρώτη χρονιά στον προεδρικό θώκο ήταν απογοητευτική, η Γιουβέντους τερμάτισε στην 7η θέση και η επόμενη σεζόν ξεκίνησε με σαρωτικές διαφοροποιήσεις.
Νέο γήπεδο
Η χρονιά 2011-12 κρίνεται ιστορική για πολλούς λόγους και ένας εξ αυτών είναι η μετακόμιση σε ένα σύγχρονο γήπεδο, στο Juventus Stadium (πλέον λέγεται Allianz Stadium λόγω χορηγών). Οι κατασκευές ξεκίνησαν την 1η Μαρτίου 2009 και εγκαινιάστηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2011, όπου αντιμετώπισε σε φιλικό αγώνα τη Νοτς Κάουντι.
Μη σας κάνει εντύπωση που ολόκληρη Γιουβέντους επέλεξε μια μικρή αγγλική ομάδα για να εγκαινιάσει το νέο της γήπεδο, και όχι μια Ρεάλ ή μια Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Η σχέση μεταξύ Γιουβέντους και Νοτς Κάουντι ξεκινά από το μακρινό 1903, καθώς η Νοτς Κάουντι είναι η υπεύθυνη για τη σήμα κατατεθέν φανέλα της Γιουβέντους με τις μαύρες και άσπρες κάθετες ρίγες.
Το θρυλικό Delle Alpi λοιπόν αποτέλεσε παρελθόν, ο κόσμος αντεπεξήλθε στο κάλεσμα κατακλύζοντας κάθε γωνιά, ενώ μέχρι και σήμερα η προσέλευση είναι σε σταθερά επίπεδα. Η χωρητικότητα του Allianz Stadium αγγίζει τις 41.000 θέσεις, ενώ το κόστος κατασκευής κυμάνθηκε στα 155.000.000 ευρώ.
Η επίδραση του Κόντε
Για να κάνεις πρωταθλητισμό, όλα πρέπει να ξεκινάνε από ένα σοβαρό προπονητή. Έτσι, στο ξεκίνημα της σεζόν 2011-12, ο παλαίμαχος άσος (αγωνίστηκε με τα χρώματα της Γιουβέντους από το 1991 έως το 2004) και ιδιαίτερα αγαπητός Αντόνιο Κόντε εξαργύρωσε την πετυχημένη του θητεία στη Σιένα αντικαθιστώντας τον Λουίτζι Ντελνέρι.
Ο Κόντε εφάρμοσε τη δική του φιλοσοφία και τα αποτελέσματα ήρθαν άμεσα. Έφτιαξε μια ομάδα που δεχόταν με αίμα γκολ έχοντας μία από τις καλύτερες άμυνες της Ευρώπης, ενώ μπροστά σκόραρε σε λιγοστές ευκαιρίες. Στα τρία χρόνια που κάθισε στον πάγκο μέτρησε ισάριθμα πρωταθλήματα και δύο Σούπερ Καπ.
Το αήττητο πρωτάθλημα
Ξεχωριστή σημασία έχει αποκτήσει η κατάκτηση του αήττητου πρωταθλήματος της σεζόν 2011-12 ολοκληρώνοντας με ρεκόρ 23-15-0. Οι προσθήκες πολύπειρων παικτών (Πίρλο, Βιδάλ, Βούσινιτς, Πέπε, Λιχστάινερ) έδωσαν την απαραίτητη ποιότητα χτίζοντας κορμό για τις επόμενες χρονιές.
Εκεί γράφτηκε και το αντίο του εμβληματικού αρχηγού Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο, όπου μετά από 19 χρόνια παρουσίας και 208 γκολ αποχώρησε για άλλες πολιτείες συνεχίζοντας την καριέρα του στην Αυστραλία.
Αλέγκρι πενταετίας
Μετά από σύγκρουση του Κόντε με τον Ανιέλι λόγω του χαμηλού μπάτζετ αλλά και την αδυναμία να πρωταγωνιστήσει στο Τσάμπιονς Λιγκ, to 2014 τα κλειδιά δόθηκαν στον Μαξιμιλιάνο Αλέγκρι, με τον Λιβορνέζο κόουτς να προέρχεται από τέσσερα χρόνια στην αιώνια αντίπαλο Μίλαν και οι αντιδράσεις να είναι τεράστιες από τους οπαδούς.
Γρήγορα όμως η κατάσταση άλλαξε, οι νίκες ερχόντουσαν η μία πίσω από την άλλη και το τέλος της σεζόν έφερε την εύκολη κατάκτηση του νταμπλ. Στο τακτικό κομμάτι δεν πήρε μεγάλα ρίσκα αλλαγών πηγαίνοντας στην πετυχημένη συνταγή του προκάτοχου του.
Η «εμμονή» του Τσάμπιονς Λιγκ
Την ίδια χρονιά η Γιουβέντους κατάφερε και έφτασε στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης για πρώτη φορά μετά το 2003. Η τελευταία φορά που το Τορίνο πανηγύρισε το τρόπαιο του Τσάμπιονς Λιγκ ήταν το μακρινό 1996 και οι προσδοκίες ήταν τεράστιες, καθώς η Γιουβέντους διέθετε τότε το απαραίτητο ρόστερ για να επιστρέψει στην κορυφή της Ευρώπης. Τα πράγματα όμως δεν κύλησαν όπως θα ήθελε, αφού γνώρισε την ήττα από την πανίσχυρη Μπαρτσελόνα με 3-1 και έμεινε ξανά με άδεια χέρια.
Και την περίοδο 2016-17 πέταξε ακόμα μια ευκαιρία στα σκουπίδια, καθώς ξαναέφτασε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, όμως έχασε στο Κάρντιφ από τη Ρεάλ Μαδρίτης με το βαρύ 4-1, σε μια βραδιά που γράφτηκαν αργότερα απίστευτα γεγονότα που συνέβησαν κατά τη διάρκεια του ημιχρόνου, όπου συμπαίκτες συγκρούστηκαν μεταξύ τους στα αποδυτήρια, με αποτέλεσμα να βγει εντελώς διαφορετική ομάδα μετά την ανάπαυλα. Έγκυρες πηγές αναφέρουν πως ο εξοργισμένος Ντάνι Άλβες επιτέθηκε προς τον Ντιμπάλα χαστουκίζοντας τον Αργεντίνο άσο, ο Μπονούτσι πήρε το μέρος του Βραζιλιάνου μπακ και η κατάσταση ξέφυγε μέσα σε ελάχιστα λεπτά.
Αλλαγή μεταγραφικής πολιτικής και Ρονάλντο
Το καλοκαίρι του 2018 έγινε ένα από τα μεγαλύτερα μεταγραφικά μπαμ που έχουν υπάρξει ποτέ, ο Ανιέλι αποφάσισε να τινάξει την μπάνκα στον αέρα αποκτώντας τον μεγάλο σούπερ σταρ Κριστιάνο Ρονάλντο με το αστρονομικό ποσό των 100 εκατομμυρίων από τη Ρεάλ Μαδρίτης.
Οι πωλήσεις από τις φανέλες την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας τους έφτασαν τις 520.000, με τον Πορτογάλο να υπογράφει συμβόλαιο συνεργασίας τεσσάρων ετών με απολαβές 31 εκατομμυρίων ευρώ ανά χρονιά.
Ρήξη Ανιέλι – οπαδών
Εδώ και δύο χρόνια έχει σταματήσει να υπάρχει παλμός στο γήπεδο, αφού η κόντρα Ανιέλι και οργανωμένων καλά κρατεί. Η Γιουβέντους έδινε εισιτήρια στο σκληροπυρηνικό κομμάτι της κερκίδας και αυτοί με τη σειρά τους τα έσπρωχναν στη μαύρη αγορά.
Μετά από έρευνες της αστυνομίας ανακαλύφτηκε ότι ήταν μέλη της μαφίας, ο Ιταλός ιδιοκτήτης απομάκρυνε άμεσα τους συγκεκριμένους οπαδούς από το πέταλο και πλέον η θύρα πίσω από την εστία δεν θυμίζει σε τίποτα την καυτή ατμόσφαιρα που δημιουργούταν στο παρελθόν.
Σάρι για μια νέα αρχή
Ο Αλέγκρι πλήρωσε το μάρμαρο για τη μη κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ, για το παρατεταμένα κακό πποδόσφαιρο αλλά και για τις άσχημες σχέσεις με τις βεντέτες (Ντιμπάλα, Πιάνιτς, Ντάγκλας Κόστα). Έτσι, από το περασμένο καλοκαίρι νέος προπονητής είναι ο Μαουρίτσιο Σάρι, με κύριο στόχο τη βελτίωση του θεάματος. Μέχρι τώρα δεν έχει διαφοροποιηθεί κάτι σε μεγάλο βαθμό, αν και σίγουρα δεν υπήρξε η απαραίτητη ενίσχυση την καλοκαιρινή περίοδο, αφού μόνο η προσθήκη του Ντε Λιχτ κόστισε ακριβά (75 εκατομμύρια ευρώ).
Η Γιουβέντους πάντως βρίσκεται μέσα σε όλους τους στόχους. Είναι στην 1η θέση του πρωταθλήματος ένα βαθμό μπροστά από τη Λάτσιο, στα ημιτελικά του κυπέλλου, όπου εκκρεμεί η ρεβάνς με την Μίλαν (1-1 πρώτος αγώνας), ενώ στο Τσάμπιονς Λιγκ συμμετέχει στη φάση των «16», όπου και εκεί περιμένει τον επαναληπτικό με τη Λυών (ηττήθηκε 1-0 στην Γαλλία). Όμως ο κορονοϊός σταμάτησε την οποιαδήποτε ποδοσφαιρική συζήτηση, όχι μόνο στην Ιταλία αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Και πλέον περιμένουμε άπαντες το πώς και πότε θα επαναρχίσουν τα πρωταθλήματα ώστε να κάνουμε τον τελικό απολογισμό.
