Έχει μία εγγενή ειρωνεία το γεγονός πως το πιο hot όνομα παίκτη αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη είναι τόσο δυσπρόφερτο: Κβαρατσκέλια. Στη Νάπολι, πάντως, ποτέ δεν σκοτίστηκαν ιδιαίτερα περί αυτού. «Κάτι θα σκεφτώ. Μπορεί και να τον φωνάζω “Ζίζι”, δεν είναι κι άσχημο…», είχε δηλώσει, με χιούμορ, ο Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις όταν ανακοινώθηκε, τον προηγούμενο Απρίλιο, η μεταγραφή του Κβίτσα Κβαρατσκέλια. Ο πρόεδρος των «παρτενοπέι» ξέρει προφανώς πως το χρυσάφι είναι χρυσάφι. Όπως και να το πεις… Δες εδώ προγνωστικά Ιταλίας από το Match Money.
Τελικά κράτησαν το «Kvara». Δια τη σύντμησης προέκυψε η λύση. Δια της τριβής παράγεται θερμότητα. Όσο περισσότερο παίζει τόσο περισσότερο ψηνόμαστε ότι μιλάμε για ένα ποδοσφαιρικό φαινόμενο. Τέτοιο που ο ιταλικός Τύπος βρήκε άλλο τρόπο να τον αποκαλεί, μόλο η σύγκριση και μόνο προκαλεί δέος: «Kvaradona». Στη γραμμή του «Γεωργιανού Μέσι» που έλεγαν τα reports που έφταναν τον πρώτο καιρό για λόγου του.
Κβαρατσκέλια: Ο καθοδηγητής της Νάπολι 33 χρόνια μετά
Για κάτσε: Είναι τόσο ταλαντούχος ο 21χρονος εξτρέμ; Στην πραγματικότητα, συγκρίσεις με τον ένα και μοναδικό Ντιέγκο ή τον σύγχρονο GOAT της Παρί Σεν Ζερμέν δεν έχουν ουσιαστικό νόημα. Αλλά δείχνουν τάση, potential, αίσθηση. Σε απομόνωση ένας με έναν ο προσωπικός αντίπαλος είναι ένα κλικ πριν από την… απελπισία. Από τζαρτζαρίσματα δεν χαμπαριάζει, ενώ για να πέσει κάτω πρέπει να βγει… αίμα. Το παλικάρι ξέρει καντάρια μπάλα, βγάζει μάτι. Ταχύτατος, έχει την ντρίμπλα στο αίμα του. Τη δύναμη, σώματος και πνεύματος, να το υποστηρίξει. Και βεβαίως, την τόλμη να δημιουργεί με τη στόφα που έχουν μόνο οι πραγματικά χαρισματικοί. Κι αυτό, αδύνατον να γίνει αλλιώς, ο θεατής το εισπράττει.
Είναι ένας από τους πιο συναρπαστικούς ποδοσφαιριστές αυτή τη στιγμή. Κάτι που σε μεγάλο βαθμό μεγάλο βαθμό οφείλεται στον Λουτσιάνο Σπαλέτι. Ο Ιταλός κόουτς του δίνει ανεξαρτησία κινήσεων και τη δυνατότητα να βγαίνει μπροστά κατά το δοκούν. Και η ελευθερία έκφρασης οδηγεί συχνά σε… έκφραση ελευθερίας. Η Νάπολι, λοιπόν, σαρώνει. Με απολογισμό 17-2-1 στη σεζόν και μοναδική ήττα στο «Άνφιλντ». Με 10 σερί νίκες στη Serie A, που την έχουν φέρει στο +8 από τη δεύτερη θέση. Όλες οι μεγάλες νίκες στο Καμπιονάτο εκτός έδρας: Μίλαν, Λάτσιο, Ρόμα, Αταλάντα! Και με μπαλάρα στα περισσότερα ματς – τροφή για το μάτι. Στο Champions League, έριξε 10 γκολ μέσα-έξω στον Άγιαξ. Έξι στη Ρέιντζερς και 4 στο εντός με τη Λίβερπουλ.
Όνειρο μετά από 33 χρόνια
Ο 21χρονος εξτρέμ ενσαρκώνει όσο κανείς άλλος την έξοχη εκκίνηση των «παρτενοπέι». Μαζί και το όνειρο για το πρώτο Scudetto μετά από 33 χρόνια – την εποχή του Ντιέγκο. Ο «Kvara» σκαρώνει ομορφιές από την αριστερή πλευρά. Το μαρτυρούν τα 8 γκολ και οι 10 ασίστ σε 17 συνολικά συμμετοχές σε Ιταλία και Ευρώπη. Το «φωνάζει» ο θαυμασμός που προκαλούν οι εμφανίσεις του.
Κάπως έτσι, ενώ οι Ναπολιτάνοι ήταν θεωρητικά προορισμένοι να ζήσουν μια μεταβατική σεζόν μετά την αποχώρηση παικτών-τοτέμ όπως οι Λορέντσο Ινσίνιε, Καλιντού Κουλιμπαλί και Ντριές Μέρτενς (αρχηγός, υπαρχηγός και all-time σκόρερ της κατ’ αντιστοιχία) έχουν εξελιχθεί σε μια από τις πιο καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη. Μια επιθετική μηχανή, ένα απολαυστικό σύνολο. Και να σκεφτεί κανείς πως το καλοκαίρι, οι Ultras γκρίνιαζαν γι’ αυτό που στα μάτια τους ήταν ανεπαρκής μεταγραφική δραστηριότητα.
Ο τολμών νικά και το απολαμβάνει
«Μα, καλά, αφού είναι τόσο παιχταράς ο Κβαρατσκέλια γιατί αργήσαμε τόσο πολύ να μάθουμε γι’ αυτόν;», θα λες. Βάσιμη και λογική απορία. Αλήθεια είναι πως το όνομα του «έπαιζε» καιρό στους διαδρόμους των γραφείων μεγάλων κλαμπ. Αλλά κυριαρχούσε ένας λανθάνων ρατσισμός. Του στιλ «εντάξει, πόσο καλός μπορεί να είναι ένας Γεωργιανός που παίζει στη Ρούμπιν Καζάν;». Λες και η ικανότητα μετριέται βάσει εθνικότητας. Η Νάπολι τόλμησε και τώρα το απολαμβάνει. Τα «μόλις» 10 εκατ. ευρώ που έδωσε για να τον αποκτήσει είναι σχεδόν βέβαιο ότι μελλοντικά θα μνημονεύονται ως… κλοπή εκκλησίας.
Κι αυτά τα λεφτά τα πήρε η παντελώς άσημη Ντιναμό Μπατούμι, επειδή αξιοποίησε τη συμφορά άλλων. Ο πόλεμος στην Ουκρανία είχε ξεκινήσει και οι ξένοι παίκτες έφευγαν κακήν κακώς από τη Ρωσία, μπορούσαν παράλληλα να σπάσουν τα συμβόλαια τους. Όπως στην περίπτωση Κριχόβιακ και ΑΕΚ. Ο «Kvara» προτίμησε τη σιγουριά της πατρίδας του – ένα βήμα πίσω πριν τα πολλά μπροστά που ερχόντουσαν.
Έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν κώλωσε στις αλλαγές . Προϊόν των ακαδημιών της Ντιναμό Τιφλίδας, δεν ήθελε να περιμένει και στα 16 του πήγε στη Ρουστάβι. Ακολούθως δανεικός στη Λοκομοτίβ Μόσχας. Ο προπονητής εκεί, ο πολύπειρος Γιούρι Σιόμιν είχε πει πως «το ότι χάσαμε αυτό το εξαιρετικά ταλαντούχο παιδί με έκανε να κλάψω», μόλις έμαθε πως ο Κβαρατσκέλια θα συνέχιζε στη Ρουμπίν Καζάν. Εκεί όπου ήρθε η εκτόξευση, μαζί η καθιέρωση σε ρόλο ηγέτη στην Εθνική Γεωργίας. Στην πατρίδα του είναι ήδη είδωλο. Για πάρτη βλέπουν μπάλα ακόμα και άνθρωποι που δεν ήξεραν τι… σχήμα είχε. Γαμπροί πηγαίνουν στην εκκλησία ντυμένοι με τη φανέλα του! Μία τρέλα δίχως προηγούμενο στη χώρα, οι κάτοικοι της οποίας ονειρεύονται πλέον για χάρη του μεγάλα αποτελέσματα, μεγάλες διοργανώσεις.
Μια βραδιά στην Τούμπα
Και κάπου εδώ μπαίνει το «δικό» μας μέρος της υπόθεσης. Βράδυ 31ης Μαρτίου 2021, στην Τούμπα. Ελλάδα Vs Γεωργία, για τα προκριματικά του Μουντιάλ του Κατάρ. Οι φίλαθλοι της «γαλανόλευκης» αποχωρούν ξενερωμένοι (1-1). Έχοντας, ωστόσο, προηγουμένως παρακολουθήσει κάτι που αφήνοντας το πατριωτικό κατά μέρος, άξιζε τον κόπο. Το ταλέντο γαρ του Κβαρατσκέλια είναι αυτού του είδους. Ικανό να δώσει λάμψη σε μια κατά τα άλλα μουντή ποδοσφαιρική συνάντηση. Το στην πράξη «μια ομάδα μόνος του».
Δεν ήταν μόνο το γκολ του, που μας έκοψε τα πόδια πάνω που είχαμε περάσει μπροστά (με αυτογκόλ). Ούτε ότι σε αυτή τη φάση ξάπλωσε στο έδαφος μετά από ντρίμπλα τον Μαυρία. Είναι ότι όπως προκύπτει, από τα μαγικά πόδια του Κβίτσα υποφέρουν και θα υποφέρουν πολλοί ακόμα. Έτσι δεν είναι Mr Αλεξάντερ-Άρνολντ; Ο μπάκ της Λίβερπουλ βίωσε εφιάλτη στο «Ντιέγκο Μαραντίνα» εξαιτίας του νεαρού Γεωργιανού. Στο «Άνφιλντ» τα πήγε καλύτερα, αλλά δεν απέφυγε να εκτεθεί σε ορισμένες φάσεις.
Πεδίο δόξης λαμπρό, μυριάδες προοπτικές
Ο Γιούργκεν Κλοπ μόνο τυχαία δεν έσταξε μέλι μιλώντας για τον νεαρό Γεωργιανό. Λέτε ο Γερμανός κόουτς να μας προϊδεάζει για τα μελλούμενα, όπως είχε κάνει πέρυσι και με τον Ντάργουιν Νούνιες; Ας μην προτρέχουμε. Είναι λογικό και επόμενο οι top ομάδες της Ευρώπης να βλέπουν με ενδιαφέρον ό,τι καλύτερο υπάρχει εκεί έξω. Αναντίρρητα βέβαια αρέσει και αρέσει πολύ. Ιδού χαρακτηριστικά μια ιδέα από το εύρος και το status των πιθανών μνηστήρων: Μάντσεστερ Σίτι, Παρί Σεν Ζερμέν και Ρεάλ Μαδρίτης. Παρεμπιπτόντως, η ισπανική είναι η ομάδα με την οποία έχει ως όνειρο να πάρει μια μέρα το Τσάμπιονς Λιγκ. Εκτός κι αν τα καταφέρει νωρίτερα. Με το Νο77 στην πλάτη, με το σήμα των «παρτενοπέι» στη φανέλα – βρε λες;
