Βαρύ το κλίμα απόψε στη Ρανκάγουα, όπως κάθε χρόνο τέτοιες μέρες. Η οικογένεια της Ο’ Χίγκινς μετρά τα μέλη της και διαπιστώνει ότι δεν είναι όλοι παρόντες/παρούσες. Λείπουν 16. Απουσιάζουν τα 16 αστέρια της. Τα δικά της παιδιά που έχυσαν το αίμα τους στην άσφαλτο. 9 Φεβρουαρίου 2013 γράφτηκε με αίμα η μεγαλύτερη ποδοσφαιρική τραγωδία στο ποδόσφαιρο της Χιλής και πρωταγωνίστρια ήταν η Ο’ Χίγκινς. Εκείνο το βράδυ, κατά την επιστροφή των φιλάθλων της Ο’ Χίγκινς από το Ταλκαχουάνο για την αναμέτρηση με την Ουατσιπάτο, ένα από τα πούλμαν που τους μετέφερε, βγήκε από το δρόμο στο Τομέ με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 16 και να τραυματιστούν σοβαρά 21 ακόμη. Και η πληγή είναι ακόμη ανοιχτή.
Βαρύ πένθος σε μία γιορτινή χρονιά
Τότε η Ο’ Χίγκινς ήταν ακόμη στα… πάνω της. Τις βάσεις τις είχε βάλει γερά ο Χόρχε Σαμπαόλι και η εκτίναξη ήρθε με τον συμπατριώτη του Εντουάρντο Μπερίσο. Και οι δύο σχολής Μπιέλσα, όμως η περισσότερο ρεαλιστική προσέγγιση του Μπερίσο ήταν που εκείνη τη σεζόν χάρισε στην Ο’ Χίγκινς τον πρώτο και μοναδικό τίτλο στην ιστορία της. Μία μαγική χρονιά που ολοκληρώθηκε Δεκέμβρη μήνα στο μπαράζ τίτλου με την Ουν. Κατόλικα, την οποία κέρδισε 1-0 με γκολ του Πάμπλο Ερνάντες.
Μία χρονιά που δεν έζησε κανείς από τους 16 φιλάθλους της που χάθηκαν τόσο άδικα και σκληρά. Ηλικίες; Οι περισσότεροι έφηβοι, 14, 15 και 16 ετών. Μεγαλύτερος ο 38χρονος οδηγός του λεωφορείου που παρά την εμπειρία του στο επάγγελμα, σύμφωνα με τους συγγενείς του, αντιμετώπιζε πάντα πρόβλημα στο συγκεκριμένο κομμάτι του δρόμου με τις απότομες στροφές και μαζί του πήρε και τον ενός έτους γιο του που είχε μαζί στο λεωφορείο.
Το πένθος βαρύ και ασήκωτο τις μέρες που ακολούθησαν με τριήμερο πένθος και τους φιλάθλους που χάθηκαν να πηγαίνουν μέσα σε φέρετρο για τελευταία φορά στο Ελ Τενιέντε της Ο’ Χίγκινς, πριν την ταφή τους. Ακόμη είναι νωπή η πληγή και απόψε στην αναμέτρηση με τη Σαντιάγο Γουόντερερς όλοι θα θυμηθούν ξανά τους φίλους τους. Η διοίκηση πάντα το κάνει, από μέρες κάλεσε τον κόσμο να προσέλθει μαζικά στο γήπεδο για να τιμήσουν τη μνήμη τους και παράλληλα να στηρίξουν την ομάδα.
Μία ομάδα που από τότε άλλαξε πολύ, έχασε εκείνη τη λάμψη, υποχώρησε τα τελευταία χρόνια και φέτος παλεύει να ξαναβρεί πατήματα. Περιέργως, από εκείνη τη βραδιά και μετά, η Ο’ Χίγκινς στο πρώτο παιχνίδι που δίνει εντός έδρας πάνω ή κοντά στην ημερομηνία της τραγωδίας, συνηθίζει να το κερδίζει και για την ιστορία το επιμέρους ρεκόρ που τρέχει είναι 5-0-1 με αυτή τη θετική παράδοση μετά τη μαύρη μέρα στην ιστορία της να σπάει το 2018 με εκείνο το 1-2 από την Έβερτον.
Απόψε αντιμετωπίζει μία άλλη ομάδα της ευρύτερης περιοχής του Βαλπαραΐσο, τη μισητή αντίπαλο της Έβερτον, τη Σαντιάγο Γουόντερερς. Μετά από δύο ήττες, θέλει όσο τίποτα ποδαρικό στις νίκες στο πρωτάθλημα απέναντι στους νεοφώτιστους και ξέχωρα από το αγωνιστικό κίνητρο, υπάρχει και αυτό της αφιέρωσης μιας νίκης στα 16 αστέρια της που δεν πρόκειται να σβήσουν ποτέ στο μνημονικό της οικογένειάς της. Και όπως αναφέρθηκε στην ανάλυση του παιχνιδιού, η νίκη της Ο’ Χίγκινς σε αυτή την ιδιαίτερη μέρα προτιμήθηκε από το αποψινό πρόγραμμα στην 3η αγωνιστική της χιλιανικής Πριμέρα Α.
