Όταν πρωτοξεκινήσαμε το στοίχημα, οι αγωνιστικές των εθνικών ομάδων είχαν πολύ ενδιαφέρον στις Αγγλιδούλες. Τότε, δεν έπαιρνε ρεπό η Τσάμπιονσιπ και είχαμε φουλ πρόγραμμα και στις τρεις. Και ήταν καλό αυτό, ιντριγκαδόρικο, γιατί ειδικά στην Τσάμπιονσιπ υπήρχαν αρκετοί διεθνείς και έπαιζες εύκολα στοίχημα πάνω στο ρεπορτάζ.
Εδώ και κάποια χρόνια όμως, που η Τσάμπιονσιπ γιγαντώθηκε και πλέον δεν παίζει τις μέρες των εθνικών, το πρόγραμμα μάζεψε. Αυτό το Σάββατο, ας πούμε, έχουμε μόνο 21 ματς αντί για τα παραδοσιακά 36. Και σίγουρα οι απουσίες των διεθνών δεν είναι πια τόσο καταλυτικές όσο ήταν παλιότερα στην Τσάμπιονσιπ.
Έστω κι έτσι όμως, σε αυτή την αγωνιστική, κάπως έχουν κάτσει οι συνθήκες, που στην κουβέντα εμπλέκονται σε σημαντικό βαθμό οι παίκτες που λείπουν με τις εθνικές τους. Δεν είναι το καταλυτικό στοιχείο, αλλά το ρόλο του τον παίζει, σαν κερασάκι στην τούρτα.
Γουόλσολ – Μπάρνσλι
Ενα μικρό κλικ μάς το δίνουν τα σετ. Στο 5,00-4,00-1,72 υπάρχει στην αγορά τη στιγμή που γράφω αυτό το blog, στο 4,42-3,71-1,98 η πάντα ψυχρή και μηδενική δικιά μου εκτίμηση. Οπως μας δίνουν και ένα κλικ τα αγωνιστικά νέα, καθώς ναι μεν η Μπάρνσλι έχει κάποιες επιστροφές τιμωρημένων, όμως ταυτόχρονα έχει νέες απουσίες και το ρόστερ παραμένει κάπως τεντωμένο.
Θα τα δείτε στην ανάλυση του ματς αναλυτικά τα αγωνιστικά νέα, από εδώ σημειώνω απλά το πόσο σημαντική, τουλάχιστον θεωρητικά, είναι η απουσία του γκολκίπερ Ντέιβις. Δεν είναι μόνο ότι ο 26χρονος Ουαλός κάνει φοβερή σεζόν, που τον έφερε για πρώτη φορά στις κλήσεις της εθνικής του και τον έχρισε διεθνή στο μεσοβδόμαδο φιλικό Ουαλία – Τρινιντάιντ. Και ούτε μόνο ότι είναι σε εξαιρετική φόρμα τις τελευταίες εβδομάδας, τρέχοντας σερί έξι «μηδέν» στα έξι τελευταία παιχνίδια του με την Μπάρνσλι.
Είναι, επιπλέον, ότι στο ρόστερ της Μπάρνσλι δεν υπάρχει άλλος έμπειρος κίπερ. Ενας 20χρονος, ένας 19χρονος και ένας 18χρονος είναι οι άλλοι τρεις του ρόστερ, κι από αυτούς μόνο ο 20χρονος έχει πάρει το βάπτισμα του πυρός, έχοντας παίξει πέντε ματς φέτος, δύο στο Λιγκ Τρόφι, ένα στο Λιγκ Καπ και δύο στο πρωτάθλημα, όπου σε κανένα από τα πέντε δεν κράτησε καθαρή την εστία του.
Δεν ξέρω πάντως αν φτάνουν όλα αυτά. Το λέω από την αρχή της χρονιάς, τη φετινή Μπάρνσλι τη σέβομαι και την εκτιμώ, τη θεωρώ την καλύτερη ομάδα της Λιγκ 1 και προσωπικά δεν μου είναι εύκολο να την κοντράρω, ακόμη κι αν οι συνθήκες το επιτρέπουν.
Λούτον – Ντονκάστερ
Για τη Λούτον τα λέγαμε και πολύ πρόσφατα και από τότε συνεχίζει στον ίδιο ρυθμό. 25 παιχνίδια πια χωρίς ήττα, 18-7-0 από τις 13 Οκτωβρίου και μετά, πέντε μήνες αήττητη, και με το Κένιλγουερθ Ρόουντ να παραμένει απάτητο κάστρο (14-5-0).
Παρ’ όλα αυτά, δεν τη θεωρώ απαγορευτική τη στιγμή για να δοκιμάσω την κόντρα της. Στα τελευταία της πέντε ματς δεν είναι στο ίδιο επίπεδο οι εμφανίσεις της: 2-3-0 το πρόσφατο ρεκόρ και 1-2-0 στα εντός, όταν μάλιστα από τις πέντε αντιπάλους της οι τέσσερις (Πλίμουθ, Ροτσντέιλ, Μπράντφορντ, Τζίλιγχαμ) ήταν ομάδες που μάχονται στην ουρά και η πέμπτη η Κόβεντρι, που καλή και άγια αλλά σαφώς όχι πρώτης ταχύτητας.
Με την Τζίλιγχαμ ειδικά, μάλλον έκανε τη χειρότερη εμφάνιση σε αυτή την πεντάδα αγώνων, σε ένα παιχνίδι χωρίς πολλές φάσεις που η Λούτον «έχασε» στα xGoals (0,72-1,00). Κάθεται επιπλέον και η απουσία του πρώτου της σκόρερ με 20 γκολ Τζέιμς Κόλινς, που βρίσκεται με την εθνική Ιρλανδίας, μια χαρά είναι η στιγμή για την κόντρα. (Στο βιντεάκι των highlights, ο Κόλινς είναι το 19, αυτός που κάνει την κεφαλιά στην τελευταία φάση.)
Και μου αρέσει και η Ντονκάστερ ως αντίπαλος. Παρότι η φόρμα της δεν είναι καλή (0-4-2 στα τελευταία έξι), η ψυχολογία της και το μομέντουμ της είναι θετικότατα. Κι αυτό γιατί είναι σταθερά στην 6η θέση και μέσα στα πλέι οφ τις τελευταίες εβδομάδες, και με τις ανταγωνίστριές της να είναι η Κόβεντρι και η Πίτερμπορο, κρατά καθαρά στα χέρια της τη συμμετοχή στα πλέι οφ. Είναι και επιθετική ομάδα, που δεν θα πάει να κλέψει αλλά να κερδίσει στα ίσα, μου κάνει.
Αυτό που δεν ξέρω αν μου κάνει είναι η απόδοση του διπλού. Ψυχρά, δεν μου κάνει. Στο 4,75 είναι το διπλό, στο 5,23 το βγάζω εγώ. Αλλά νομίζω πως είναι από τις περιπτώσεις που τον κάνω σχετικά εύκολα το συμβιβασμό.
Μπέρτον – Ακρινγκτον
Αρχικά, ομολογώ δεν μου είχε κάνει ιδιαίτερο κλικ το ματς. Η Μπέρτον μπορεί να είναι αδιάφορη, αλλά o Κλαφ είναι προπονητής που κρατάει τις ομάδες του ως το τέλος (ή τουλάχιστον το προσπαθεί). Ετσι, συνολικά, την «μπιραρία» την έχω στο ουδέτερο γκρουπ αυτή την περίοδο, ούτε καίγομαι να την ακολουθήσω ούτε όμως και να την κοντράρω, ανάλογα με την περίσταση.
Το βασικό κλικ το πήρα από τα σετ, καθώς το διπλό, από το 4,00-4κάτι που έπαιζε μεσοβδόμαδα, είναι πια στο 4,50. Και πλέον υπάρχει σαφής απόσταση από τις δικές μου αποδόσεις (2,19-3,71-3,64), απόσταση που θα επέτρεπε ακόμη και τυφλό στοίχημα.
Μπήκα λοιπόν έτσι στην πρίζα και βάζω στο λογαριασμό ότι, ναι μεν η Μπέρτον έρχεται από δυνατό και άνετο 3-0 με την Μπλάκπουλ, αλλά εντός έδρας την έχει εύκολη την γκέλα και αυτή ήταν η πρώτη της νίκη στο Πιρέλι μετά τα Χριστούγεννα. Οπως βάζω στη ζυγαριά και το ότι η Ακρινγκτον είναι μέσα σε αυτό το τεράστιο γκρουπ των 13 ομάδων που παίζουν για τη ζωή τους στην κατηγορία, έρχεται απόλυτα φρέσκια αφού το ματς της με τη Ροτσντέιλ αναβλήθηκε λόγω βροχής το περασμένο Σάββατο και ταυτόχρονα στο τελευταίο της εκτός έδρας είχε κάνει δυνατό διπλό στο Γουίκομ 3-1.
Επιπλέον, η Μπέρτον δεν έχει στη διάθεσή της τον καλύτερο φορ της, τον Μπόις, που είναι με την εθνική Βορείου Ιρλανδίας, και προφανώς κι αυτό είναι στα συν. Εχει βέβαια και η Ακρινγκτον τη διεθνή της απουσία, τον ταλαντούχο φορ Σμιθ, που ήρθε τον Γενάρη από την ΚΠΡ και έχει δείξει πολύ ωραία πράγματα. Αλλά ο Μπόις είναι σαφώς μεγαλύτερη απώλεια, από τα αστέρια της Μπέρτον.
Πίτερμπορο – Σαουθέντ
Δεν το συζητάμε, με την πρώτη ματιά το ματς το διαγράφεις με τη μία, ούτε με χειρουργικά γάντια. Η Πίτερμπορο, επί Φέργκιουσον, πηγαίνει ακόμη χειρότερα από ό,τι επί Εβανς και νομίζω πως ούτε και οι ίδιοι δεν πιστεύουν πια στα πλέι οφ. Και η Σαουθέντ ακόμη χειρότερα. Στο μπλογκ της περασμένης εβδομάδας τα λέγαμε αναλυτικά για τους «γαριδάδες» και τα πράγματα φυσικά δεν βελτιώθηκαν μετά το 0-1 από τη Γουίμπλεντον.
Ο λόγος που πήγα να μπλέξω είναι ότι έχω αριθμητικό ερέθισμα: στο 4,20 το διπλό στην αγορά, στο 3,24 μού βγαίνει εμένα. Το έψαξα και το παίδεψα, το ομολογώ, αλλά τελικώς κάνω πίσω. Πρώτον, γιατί δεν βρίσκω σοβαρές ενδείξεις για να ποντάρω στο ότι η ρώσικη ρουλέτα θα σκάσει μέσα στα μούτρα της Πίτερμπορο και όχι της Σαουθέντ. Και δεύτερον, γιατί ακριβώς λόγω της φετινής αλλοπρόσαλλης φύσης και των δύο ομάδων, είναι δύσκολο να τις χώσεις στα κουτάκια και δεν θα εκπλαγώ αν η διαφορά στις αποδόσεις δεν οφείλεται σε λάθος των μπουκ αλλά σε δικό μου.
Σουίντον – Μόρκαμ
Κι εδώ υπάρχει θέμα με τους διεθνείς. Στη Λιγκ 1 και στη Λιγκ 2, που δεν διακόπτονται τα Σαββατοκύριακα των εθνικών, αν μια ομάδα έχει τρεις και πάνω διεθνείς, μπορεί να ζητήσει την αναβολή του αγώνα της. Αν έχει μέχρι δύο, δεν μπορεί να κάνει κάτι, αλλά με τρεις είναι απόλυτα στο χέρι της, τη ζητά και την παίρνει αυτόματα. Για αυτό, ας πούμε, σε κάθε τέτοιο Σάββατο δυο τρία ματς των μικρών κατηγοριών αναβάλλονται. Όπως στην τρέχουσα αγωνιστική το Γουίκομ – Τσάρλτον και το Φλίτγουντ – Σάντερλαντ στη Λιγκ 1 και το Νιούπορτ – Ολνταμ στη Λιγκ 2.
Το ενδιαφέρον είναι ότι η Σουίντον έχει όντως τρεις διεθνείς. Τον βασικό της γκολκίπερ Βιγκορού, τον νεαρό δανεικό αριστερό μπακ Κάρολ, που ήρθε από την Μπρέντφορντ το Γενάρη και πολύ γρήγορα εξελίχθηκε σε σημαντικό γρανάζι, και έναν ακόμη νεαρό δανεικό χωρίς όμως ιδιαίτερη συμμετοχή. Ετσι, ο Γουέλενς δικαιούνταν αναβολή, αλλά επέλεξε να μην τη ζητήσει.
Το ακριβές γιατί το ξέρει μόνο ο ίδιος. Και σίγουρα έχει βάση αυτό που δήλωσε, ότι δεν ήθελε να μείνει η ομάδα του ως τις 30 Μαρτίου χωρίς παιχνίδι, ειδικά όταν προέρχεται από τρία σερί πολύ άσχημα αποτελέσματα – όταν χάνεις, θέλεις αν γίνεται να παίξεις την επόμενη μέρα, ώστε να αντιδράσεις, φυσιολογικό είναι αυτό. Οπως έχει και βάση το ότι η Σουίντον χρωστάει ήδη ένα ματς εξ αναβολής, αυτό με τη Νιούπορτ, που έχει προγραμματιστεί για την Τρίτη 9 Απριλίου, και ίσως ο Γουέλενς δεν ήθελε κι άλλο μεσοβδόμαδο στο φινάλε της σεζόν.
Νομίζω όμως πως έχει βάση και η δικιά μου σκέψη. Οτι δηλαδή στη Σουίντον, μετά τη συγκομιδή μόλις ενός βαθμού σε τρία παιχνίδια, οι ελπίδες για τα πλέι οφ αρχίζουν και σβήνουν. 13η με 51 βαθμούς η Σουίντον, στους 58 αυτή τη στιγμή τα πλέι οφ, και με όχι μία αλλά έξι ομάδες από πάνω της. Δεν είναι καθόλου μικρή η απόσταση όταν απομένουν εννιά αγωνιστικές. Αυτό δηλαδή που θέλω να πω είναι πως αν η Σουίντον είχε, ας πούμε, νικήσει στο Στίβενεϊτζ και την Πορτ Βέλ, και ήταν τώρα στους 56 και στο σβέρκο της Εξετερ και της Φόρεστ Γκριν, ο Γουέλενς μάλλον θα ανέβαλλε το ματς με τη Μόρκαμ.
Σε κάθε περίπτωση μου αρέσει και η Μόρκαμ. Που μετά την κακή ήττα από τη Γιόβιλ, έχει κάνει τρία εξαιρετικά παιχνίδια: 3-0 τη Φόρεστ Γκριν, 4-2 τη Μίλτον Κέινς και το περασμένο Σάββατο αυτό ακριβώς που ήθελε στο Νότιγχαμ με τη Νοτς Κάουντι, το 0-0.
Ομάδα μέρας βέβαια και αλλοπρόσαλλη η Μόρκαμ, όχι μόνο φέτος, όλα αυτά τα τελευταία οχτώ χρόνια που ο Τζιμ Μπέντλι βρίσκεται στον πάγκο της. Και δεν ξέρεις πώς θα σου κάτσει κάθε Σάββατο, γνωστό αυτό. Απόλυτα ασφαλής πάντως δεν είναι ακόμη, άρα την τσίτα την έχει, σε θετικότατη ψυχολογία βρίσκεται, γενικότερα τη θεωρώ στα καλά της και δεν έχω πρόβλημα να την ακολουθήσω, το ακριβώς αντίθετο.
Το 4,50 του διπλού δεν είναι κάτι το τρομερό, μόλις τώρα το ‘παμε, για τη Μόρκαμ μιλάμε. Αλλά δεν είναι καθόλου απαγορευτικό, στο 2,14-3,42-4,15 είναι η δικιά μου εκτίμηση.
Το τέλος της κουβέντας (και ένα update…)
Πέντε ματς με απασχόλησαν όλη την εβδομάδα, τρία είναι αυτά που με ενδιαφέρουν στο τέλος της κουβέντας. Ντονκάστερ και Μόρκαμ τα έχω ουσιαστικά μαζί μες στο μυαλό μου. Στο ίδιο επίπεδο, ανάλογα τη στιγμή που τα κοιτάζω, μία λίγο πιο μπροστά η Ντονκάστερ και μία η Μόρκαμ. Η Ακρινγκτον είναι ξεκάθαρα πιο πίσω, αλλά για τρίτο στέκεται…
Update (19:35). Δυο ώρες αφού είχα ανεβάσει το μπλογκ και αφού είχα καταλήξει στις τελικές επιλογές μου, είδα από το οφίσιαλ σάιτ της Σουίντον ότι τελικά ο Κάρολ δεν πήγε με την U21 της Ιρλανδίας. Κέντα, που λέμε…
Δεν νομίζω βέβαια ότι θα μου άλλαζε κάτι στο συμπέρασμα, απλά το μυαλό μου θα κολλούσε περισσότερο στη Μόρκαμ και λιγότερο στη Σουίντον. Σε κάθε περίπτωση, πλέον δεν μπορώ να κάνω και κάτι, in Bentley we trust…
