Πριν από έναν περίπου μήνα, σε ένα από τα μπλογκς της καραντίνας, είδαμε τη (στοιχηματική) συμπεριφορά των ομάδων των τριών κατηγοριών του Φούτμπολ Λιγκ κατά τη διάρκεια της φετινής χρονιάς. Τι κέρδος δηλαδή και τι ζημία θα απέφερε η κάθε ομάδα της Τσάμπιονσιπ, της Λιγκ 1 και της Λιγκ 2. Ή, με άλλα λόγια, τι ROI (Return on Investment / επιστροφή επί της επένδυσης) θα είχε κάποιος υποθετικός παίκτης αν έπαιζε, πάντα σε μονό και με σταθερό ποντάρισμα, μια ομάδα να κερδίζει (ή να χάνει ή να φέρνει ισοπαλία) κάθε αγωνιστική.
Όποιος λοιπόν δεν έτυχε να δει εκείνο το μπλογκ με τις Αγγλιδούλες και το ROI τους, ας του ρίξει πρώτα μια ματιά προτού συνεχίσουμε, καθώς το σημερινό έχει το ρόλο τού «μέρος δεύτερον». Η διαφορά είναι ότι σήμερα δεν θα ασχοληθούμε με τις Αγγλιδούλες, αλλά θα δούμε τους αντίστοιχους πίνακες για τις κυριότερες ευρωπαϊκές λίγκες, δώδεκα το σύνολο.
Όπως θα παρατηρήσετε, οι σημερινοί πίνακες έχουν κάποιες μικρές διαφορές. Στις Αγγλιδούλες, οι πίνακες ήταν πιο αναλυτικοί, αποτυπώνοντας και την επιμέρους συμπεριφορά των ομάδων στα εντός και στα εκτός έδρας παιχνίδια τους, και όχι μόνο τη συνολική τους. Αντίθετα, σήμερα προτίμησα να τους κάνω λίγο πιο ελαφριούς και να μείνουμε μόνο στο συνολικό.
Ταυτόχρονα, πρόσθεσα κάτι επιπλέον στους σημερινούς πίνακες, ύστερα από παρότρυνση ενός φίλου αναγνώστη. Έτσι, πέρα από το ROI και την απόδοση στην οποία δόθηκε κατά μέσο όρο φέτος η κάθε ομάδα, βλέπετε και το ρεκόρ νικών – ισοπαλιών – ηττών της. Και ο λόγος απλός, ώστε να είναι πιο άμεση και πιο χειροπιαστή η συνολική εικόνα και να μη χρειάζεται κανείς να ανατρέχει συνέχεια στην κάθε βαθμολογία.
Πριν περάσουμε στους πίνακες, να ξεκαθαρίσω και το προφανές. Ως στοιχηματοπαίκτης, είμαι αμετανόητα… μονογαμικός, με ενδιαφέρουν και με απασχολούν μόνο οι Αγγλιδούλες. Θα σχολιάζω λοιπόν, εν είδει λεζάντας και παραδειγμάτων, μετά τον κάθε πίνακα ό,τι μου έχει χτυπήσει στο μάτι, αλλά δεν παρακολουθώ στοιχηματικά τις συγκεκριμένες λίγκες και δεν μπορώ να διαβάσω τόσο εύκολα πίσω από τους αριθμούς τους. Αυτό είναι δικιά σας δουλειά, ανάλογα με τα πρωταθλήματα στα οποία εξειδικεύεται ο καθένας.
Στην Πρέμιερ Λιγκ το 27-1-1 της Λίβερπουλ έχει ως αποτέλεσμα θετικότατο ROI (32,62%) και η ομάδα του Κλοπ, που φέτος δινόταν σε απόδοση στο 1,43 κατά μέσο όρο, αποδείχθηκε απόλυτα αξιόπιστο φαβορί. Με δεδομένο βέβαια ότι από τις 27 φέτος νίκες των «κόκκινων» οι 14 ήταν με τη μίνιμουμ διαφορά του ενός γκολ, αυτό που θα είχε πραγματικό ενδιαφέρον στην περίπτωση της Λίβερπουλ θα ήταν να δούμε τη συμπεριφορά της, όχι στην αγορά του 1Χ2, αλλά στο ασιάτικο χάντικαπ. Αλλά αυτό φυσικά είναι μια διαφορετική κουβέντα και πιθανό θέμα κάποιου επόμενου μπλογκ…
Αντίθετα από τη Λίβερπουλ, το 1,31 της Μάντσεστερ Σίτι, σε συνδυασμό με τις εφτά (!) συνολικά φετινές ήττες του Γκουαρδιόλα, αποδείχθηκε καταστροφικό για τους παίκτες φαβορί και φλέβα χρυσού για τους κυνηγούς φαντασμάτων: -19,71% ζημία θα είχε ο παίκτης που θα πόνταρε κάθε Σάββατο πάνω στη Σίτι και 141,07% κέρδος αυτός που θα έπαιζε την ήττα της.
Και ναι, ας κάνω κι ένα spoiler, αυτό το 141,07% είναι το μεγαλύτερο ROI που θα συναντήσουμε στους σημερινούς πίνακες. Δηλαδή, με λίγα λόγια, η κόντρα της Σίτι ήταν (θεωρητικά βέβαια) η πιο κερδοφόρος τακτική που θα μπορούσε να ακολουθήσει ένας παίκτης τη στοιχηματική σεζόν 2019-20.
Μένοντας λίγο παραπάνω στην Πρέμιερ, σημειώνω επιπλέον την εξαιρετική προσαρμογή της αγοράς στο μεγάλωμα της Λέστερ. Το καλοκαίρι οι μπουκ δεν έδειχναν να προβλέπουν πορεία Τσάμπιονς Λιγκ για τη Λέστερ, την οποία έδιναν στο 17,00 για τετράδα, μαζί με τη Γουλβς και την Έβερτον και πολύ μακριά από το λεγόμενο top-6 (1,02 η Σίτι, 1,05 η Λίβερπουλ, 1,50 η Τότεναμ, 2,10 η Τσέλσι και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και 2,50 η Άρσεναλ). Αλλά όπως βλέπετε η στοιχηματική αγορά προσαρμόστηκε πολύ γρήγορα και η απόδοση στην οποία δινόταν φέτος η Λέστερ κατά μέσο όρο ήταν στο 2,58. Κι έτσι, παρότι η Λέστερ έκανε φέτος εντυπωσιακή χρονιά και έχει 16 νίκες σε 29 παιχνίδια (μόνο Λίβερπουλ και Σίτι έχουν περισσότερες) το κέρδος που θα απέφερε στον υποθετικό παίκτη που θα την είχε πάρει από πίσω θα ήταν μόλις 1,41%.
Στην εισαγωγή, προανήγγειλα ότι σήμερα θα δούμε τους πίνακες των μεγάλων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων. Προφανώς και η Νάσιοναλ δεν συμπεριλαμβάνεται σε αυτά, αλλά αγγλική κατηγορία είναι, αγγλοστοιχηματζής είμαι, μου επιτρέπεται να κάνω μια εξαίρεση.
Στη Νάσιοναλ, λοιπόν, αυτό που χτυπάει στο μάτι δεν είναι κάποιο κέρδος ή ζημία, κάποιο θετικό ή αρνητικό ROI, αλλά η τελευταία στήλη, με το μέσο όρο των αποδόσεων στον οποίο δινόταν φέτος η κάθε ομάδα. Όπου, όπως βλέπετε, στη Νάσιοναλ δεν υπάρχουν τα καυτά φαβορί, και κατά συνέπεια ούτε και τα πολύ μεγάλα αουτσάιντερ. Η Σόλιχαλ, του 2,19, ήταν η πλέον δυνατή ομάδα για την αγορά φέτος, ενώ η πλέον αδύναμη, η 24η Τσόρλι, δινόταν κατά μέσο όρο μόλις στο 3,70.
Για να κάνουμε τη σύγκριση με τα υπόλοιπα πρωταθλήματα που εξετάζουμε σήμερα, η Νάσιοναλ είναι το μοναδικό που η πιο «δυνατή» ομάδα δινόταν σε απόδοση κατά μέσο όρο άνω του 2,00: 1,87 η Γαλατά στην Τουρκία, 1,61 η Γιουβέντους στην Ιταλία κι από κει και πέρα, σε όλα τα υπόλοιπα, η αγαπημένη της αγοράς ήταν από 1,50 και κάτω. Και ταυτόχρονα, όσον αφορά το άλλο άκρο και την αδύναμη της αγοράς, οι αδύναμες όλων των υπόλοιπων πρωταθλημάτων δίνονταν σε αποδόσεις μεγαλύτερες του 5,00.
Για την ιστορία, και ολοκληρώνω με τη Νάσιοναλ, η Σόλιχαλ, όπως βλέπετε, δεν δικαίωσε την προτίμηση της αγοράς: -23,58% ROI θα είχε όποιος έπαιζε πάνω της και 27,37% κέρδος όποιος την κόντραρε.
Στη Γερμανία, φυσικά πρώτα πρώτα το μάτι πέφτει στο 85% κέρδος που θα είχε κάποιος που θα κόντραρε τη φετινή Μπάγερν. Αναμενόμενο βέβαια. Για να φέρει κέρδος ένα θηρίο με το όνομα της Μπάγερν, που δίνεται σε μέσο όρο απόδοσης στο 1,25, δεν φτάνει να τρέχει ρεκόρ 17 νικών σε 25 παιχνίδια, ούτε απλά να πάρει τον τίτλο, θα πρέπει να έχει σεζόν παρόμοια με αυτή της φετινής Λίβερπουλ…
Η πιο κερδοφόρος πάντως στρατηγική στη φετινή Μπουντεσλίγκα δεν ήταν το να κοντράρει κανείς την Μπάγερν, αλλά το να ακολουθεί τη Χοφενχάιμ: 103,20% ROI θα είχε ο παίκτης που θα έπαιζε πάνω της. Ομολογώ ότι δεν έχω ιδέα για το τι μέρος του λόγου είναι η φετινή Χοφενχάιμ, αλλά γράφοντας αυτό το μπλογκ έψαξα λίγο τις νίκες της και κατάλαβα. Διπλό στο Μόναχο επί της Μπάγερν στο 26,00 έβγαλε φέτος η Χοφενχάιμ και λογικό είναι, σε ένα μικρό δείγμα όπως αυτό της μίας σεζόν, το ROI να εκτοξεύεται από ένα και μόνο ακραίο αποτέλεσμα. Για να το συνειδητοποιήσετε, αν ο υποθετικός παίκτης που έπαιζε όλη τη σεζόν τη Χοφενχάιμ… ξεχνούσε ή κώλωνε να την παίξει και μέσα στο Μόναχο, τότε το κέρδος του δεν θα ήταν πια 103,20% αλλά μόλις 3,33%…
Κι επειδή ακούγεται κάπως, ας το δούμε αναλυτικά εν είδει παραδείγματος. Οι δέκα συνολικά νίκες φέτος της Χοφενχάιμ ήταν 3-2 τη Βέρντερ (στο 1,85), 1-2 στην Μπάγερν (26,00), 2-0 τη Σάλκε (2,75), 2-3 στη Χέρτα (3,60), 3-0 την Πάντερμπορν (1,40), 1-2 στην Κολωνία (2,70), 0-2 στην Ουνιόν (2,90), 2-1 την Ντόρτμουντ (3,60), 0-3 στη Βέρντερ (2,80) και 2-1 τη Λεβερκούζεν (3,20). Οπότε, ο υποθετικός παίκτης που θα την έπαιζε κάθε αγωνιστική να κερδίσει θα είχε επιστροφή 1,85 + 26,00 + 2,75 + 3,60 + 1,40 + 2,70 + 2,90 + 3,60 + 2,80 + 3,20 = 50,8 μονάδες. Κι έχοντας παίξει συνολικά 25 μονάδες, το κέρδος του θα ήταν 103,2%.
Αν όμως είχε κωλώσει να παίξει τη Χοφενχάιμ στο Μόναχο, τότε οι επιστροφές του θα ήταν 1,85 + 2,75 + 3,60 + 1,40 + 2,70 + 2,90 + 3,60 + 2,80 + 3,20 = 24,8. Το συνολικό βέβαια κεφάλαιο που θα είχε ρισκάρει θα ήταν 24 και όχι 25 μονάδες, αφού θα είχε «γλιτώσει» τη μονάδα που θα έπαιζε στο Μπάγερν – Χοφενχάιμ, οπότε θα είχε κέρδος 0,80 μονάδων, δηλαδή το 3,33% του συνολικού κεφαλαίου το οποίο ρίσκαρε.
Πριν συνεχίσουμε, να επαναλάβω με την ευκαιρία το βασικό. Οι αποδόσεις που αναφέρω, και πάνω στις οποίες έχουν γίνει όλες οι μετρήσεις, είναι αυτές της Bet365, όπως προφανώς και ο μέσος όρος που βλέπετε στους πίνακες. Και για την ακρίβεια, οι αποδόσεις της Bet365 που υπήρχαν την Παρασκευή το απόγευμα για τα ματς του Σαββατοκύριακου και το μεσημέρι της Τρίτης για τα μεσοβδόμαδα παιχνίδια.
Στην Ιταλία και τη Σέριε Α, η κόντρα της Νάπολι θα ήταν θεωρητικά η πιο κερδοφόρος τακτική, αποφέροντας κέρδος 123,08%. H φετινή Νάπολι έκανε όντως πολλές γκέλες. Εννιά συνολικά ήττες, από τις οποίες μάλιστα οι 6 μέσα στο Σαν Πάολο. Και μεταξύ αυτών το 0-1 από την Κάλιαρι (13,00), το 1-2 από την Μπολόνια (7,00), το 1-2 από την Πάρμα (10,00), το 0-2 από τη Φιορεντίνα (5,50) και το 2-3 από τη Λέτσε (13,00). Ε, δεν χρειάζονται περισσότερα, μόνο και μόνο αυτές οι πέντε ήττες θα έφταναν στον υποθετικό παίκτη που θα την κόντραρε συνέχεια ώστε να έχει θετικότατο ROI.
Στην Ισπανία, το μάτι πέφτει στην τρίτη από τις τρεις μεγάλες και στο -36,30% της Ατλέτικο Μαδρίτης, που αποδείχθηκε φέτος ένα από τα πιο ζημιογόνα θηρία της Ευρώπης. Και τελείως άσχετος πάντως να είναι κανείς με τις ευρωπαϊκές λίγκες και τα θηρία τους, ομάδα που δίνεται στο 1,94 κατά μέσο όρο και έχει 11 νίκες σε 27 παιχνίδια είναι για να βαράς το κεφάλι σου στον τοίχο…
Στη Γαλλία, οι 22 νίκες σε 27 παιχνίδια της φετινής Παρί είναι αρκετές ώστε κάποιος παίκτης που έπαιζε συνέχεια πάνω της να ολοκληρώσει τη σεζόν με το κεφάλι έξω από το νερό και κέρδος της τάξης του 4,81%. Not too bad δηλαδή, αλλά ψίχουλα μπροστά στο 55,56% ROI που θα είχε ο παίκτης που θα κόντραρε τους Παριζιάνους επί 27 αγωνιστικές.
Ο οποίος παίκτης θα έχανε μεν τις 24/27 φορές, όμως οι τρεις νίκες του θα ήταν μία και μία: Ρεν – Παρί 2-1 στις 18 Αυγούστου με την απόδοση του άσου στο 8,00, Παρί – Ρεμς 0-2 στις 25 Σεπτεμβρίου με την απόδοση του διπλού στο 19,00 και Ντιζόν – Παρί 2-1 την 1η Νοεμβρίου με την απόδοση του άσου στο 15,00.
Από όλες τις λίγκες που εξετάζουμε, η Βίλεμ στην Eredivisie είναι αυτή που θα απέφερε το καλύτερο ROI, δηλαδή το μεγαλύτερο κέρδος, στον υποθετικό παίκτη που θα έπαιζε κάθε αγωνιστική πάνω της: 134,15%!
Μιλάμε βέβαια για μια ομάδα που το καλοκαίρι δινόταν στο 1000,00+ για τον τίτλο, που ο μέσος όρος απόδοσής της φέτος ήταν 4,09 και που αποτέλεσε την έκπληξη της σεζόν, «τερματίζοντας» στην 5η θέση της βαθμολογίας και νικώντας στο 50% των αγώνων της. Με χάιλαϊτ φυσικά, πέρα από τους πανηγυρισμούς των οπαδών της πριν από λίγες μέρες για την έξοδο στο Γιουρόπα μετά την ακύρωση της σεζόν στην Ολλανδία, το Άγιαξ – Βίλεμ 0-2 με απόδοση 23,00.
Στην Πορτογαλία, η Πόρτο θα απέφερε πολύ καλό κέρδος σε κάποιον που θα την ακολουθούσε τυφλά: 24,04% θα ήταν το ROI αυτού του υποθετικού παίκτη.
Γενικά, η Πορτογαλία, έτσι εξ ακοής το λέω και εννοείται χωρίς προσωπική εμπειρία, θεωρείται πρωτάθλημα των φαβορί, το κλειδί πάντως στην περίπτωση της Πόρτο ήταν ότι νίκησε τα δύσκολα παιχνίδια της. Τέσσερις φορές η Πόρτο δόθηκε σε «σοβαρή» απόδοση και νίκησε και τις τέσσερις: 4,33 και 2,45, εκτός και εντός αντίστοιχα, οι δύο νίκες της με την Μπενφίκα, 2,10 το διπλό της στη Σπόρτινγκ και 1,95 στην Γκιμαράες.
Για του λόγου το αληθές, αν αφαιρούσαμε από τους υπολογισμούς μας αυτά τα τέσσερα παιχνίδια, ο παίκτης που θα την έπαιζε να νικήσει μόνο στα υπόλοιπα 20 ματς της, στα οποία σε όλα δινόταν σε απόδοση από 1,60 και κάτω, δεν θα είχε κέρδος 24,04% αλλά ζημία -5,30%.
Στο Βέλγιο, η πιο στοιχηματική κόντρα της σεζόν ήταν αυτή της Γκενκ, που θα απέφερε κέρδος της τάξης του 62,03%.
Εδώ μιλάμε για κλασική στοιχηματική περίπτωση. Πρωταθλήτρια ήταν πρόπερσι η Γκενκ, ξεκίνησε τη σεζόν τρίτο φαβορί για τίτλο με απόδοση 6,00, πίσω μόνο από Κλαμπ Μπριζ και Άντερλεχτ, και δόθηκε κατά τη διάρκεια της χρονιάς στο 2,14 κατά μέσο όρο, στην τρίτη δηλαδή χαμηλότερη απόδοση πίσω από το 1,50 της 1ης Μπριζ και το 1,92 της 2ης Γκεντ. Αλλά η φετινή σεζόν της Γκενκ δεν είχε καμία σχέση με την περσινή και όποιος το κατάλαβε νωρίτερα από την αγορά ήταν μάγκας…
Στην Τουρκία, καμιά από τις τρεις μεγάλες της Πόλης δεν θα έφερνε θετικό ROI. -9,31% θα ήταν η ζημία κάποιου που θα έπαιρνε από πίσω τη Γαλατά, -6,19% η ζημία στην Μπεσίκτας και -26,46% στη Φενέρ.
Ούτε πάντως η κόντρα τους, εξαιρώντας τη Φενέρ, θα ήταν ιδιαίτερα αποδοτική, καθώς πλέον οι αποδόσεις στο τούρκικο πρωτάθλημα έχουν προσαρμοστεί. Έτσι, δεν υπάρχουν οι καυτοί φαβοριτισμοί των θηρίων που συναντούσαμε παλαιότερα και μόνο Γαλατά και Φενέρ δόθηκαν σε αποδόσεις κάτω του 2,00 κατά μέσο όρο, και αυτές στο 1,87 και στο 1,92 αντίστοιχα.
Στη σκωτσέζικη Πρέμιερσιπ η πιο κερδοφόρος ομάδα ήταν η Χάμιλτον, που θα απέφερε ROI της τάξης του 39,33% στον παίκτη που θα την πόνταρε σταθερά και μόνιμα από την αρχή της σεζόν. Κι αυτό παρότι η Χάμιλτον έχει μόλις 6 νίκες σε 30 παιχνίδια, τις δεύτερες λιγότερες μπροστά μόνο από τη Χαρτς.
Η Χάμιλτον όμως δίνεται φέτος κατά μέσο όρο στο 7,47, στη μεγαλύτερη δηλαδή απόδοση της κατηγορίας. Και αυτές οι μόλις έξι νίκες της ήταν το 2-0 επί της Κιλμάρνοκ (4,75), το 2-1 επί της Λίβινγκστον (3,50), το 2-1 επί της Χαρτς (3,60), το 1-0 επί ξανά της Κιλμάρνοκ (3,20) και δύο διπλά, το 2-1 επί της Μάδεργουελ (5,75) και -κυρίως- το 1-0 μέσα στο Αϊμπροξ επί της Ρέιντζερς στις 4 Μαρτίου, όπου πλήρωνε 21,00.
Έτσι, πολύ απλά, ο παίκτης που θα είχε το στομάχι να παίζει σταθερά και μόνιμα Χάμιλτον, ναι μεν θα ήταν χαμένος στις 24 από τις 30 αγωνιστικές, όμως στο τέλος θα είχε επιστροφή 4,75 + 3,50 + 3,60 + 3,20 + 5,75 + 21,00 = 41,8 μονάδες. Δηλαδή, το ROI του θα ήταν 41,8 / 30 = 1,393, ή 39,33%.
Κι εδώ βέβαια, όπως και στην περίπτωση της Χοφενχάιμ που είδαμε στην παράγραφο της Μπουντεσλίγκα, ή όπως σε όλες τις περιπτώσεις ομάδων που έβγαλαν ακραίες μπόμπες σαν αυτό το 21,00 της Χάμιλτον επί της Ρέιντζερς, η διαφορά θα ήταν δραματική αν αφαιρούσαμε το Ρέιντζερς – Χάμιλτον 0-1: το 39,33% κέρδος θα γινόταν αυτόματα -28,3% ζημία! Αλλά έτσι συμβαίνει με τα αουτσάιντερ, και το ξέρουν πολύ καλά οι κυνηγοί φαντασμάτων, χρειάζεται γερό στομάχι μέχρι να κάτσει η μία και καλή…
Και κλείνουμε με τη δικιά μας Σούπερ Λιγκ. Όπου εδώ ο Ολυμπιακός, στις 26 αγωνιστικές που προλάβαμε να παίξουμε πριν τον κορονοϊό, είναι η μοναδική αήττητη ομάδα από όλες τις ευρωπαϊκές λίγκες που εξετάζουμε, με ρεκόρ 20-6-0. Και για αυτό ακριβώς βλέπετε το -100% ROI που θα είχε ο υποθετικός παίκτης ο οποίος θα κόντραρε κάθε αγωνιστική τον Ολυμπιακό. Θα τον είχε κοντράρει 26 αγωνιστικές, παίζοντας δηλαδή συνολικά 26 μονάδες, και προφανώς δεν θα είχε πληρωθεί καμία, έχοντας επιστροφή 0 μονάδων και χάνοντας το 100% του κεφαλαίου του.
