Η πρώτη θέση της Εθνικής στο Nations League δεν θα αποτελέσει κάποια σπουδαία επιτυχία. Αποτελεί, όμως, προαπαιτούμενο για να συνεχίσει το πλάνο του Φαν Σχιπ. Μοιάζει σαν μία απόδειξη πως με τον Ολλανδό προπονητή έχουμε τη δυνατότητα να πετύχουμε ένα μίνιμουμ στόχων. Τουλάχιστον να αποδειχτεί πως η παρουσία του, έχει φέρει μία βελτίωση, η οποία μας επιτρέπει να φύγουμε από την τελευταία ταχύτητα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Θα είναι απαράδεκτο και μη αποδεκτό σε ένα όμιλό με αντιπάλους τη Σλοβενία, το Κόσοβο και τη Μολδαβία να μην καταφέρουμε να πάρουμε την πρώτη θέση. Και αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε είναι πιθανό να έχουμε εξελίξεις όσον αφορά στο θέμα του προπονητή.
Στον τελικό του ομίλου μας, που μας δίνει την δυνατότητα να ανέβουμε στη δεύτερη κατηγορία, η Ελλάδα πηγαίνει με καλή ψυχολογία και έχοντας βρει τον πρωταγωνιστή της.
Το φιλικό με την Κύπρο και το παιχνίδι στη Μολδαβία, βοήθησε ώστε να γίνει κατανοητό πως δεν γίνεται να κρατάμε παροπλισμένο και εκτός επιλογών τον ποιοτικότερο ποδοσφαιριστή μας. Ο Κώστας Φορτούνης με την ποιότητα του κατάφερε να κάνει απλό το παιχνίδι με τν Μολδαβία για τους διεθνείς μας. Οι αποτυχίες στο παρελθόν με αντιπάλους ανάλογης δυναμικότητας δεν μας επιτρέπει να θεωρούμε δεδομένη καμία νίκη, ούτε να αγνοούμε τον τρόπο που αυτές οι νίκες έρχονται.
Ο Φαν Σχιπ επιτέλους σεβάστηκε τη λογική. Χρησιμοποίησε βασικό τον Φορτούνη και στο τέλος του παιχνιδιού παραδέχτηκε, πως η ποιότητα που έβγαλε έκανε τη διαφορά. Η αλήθεια είναι πως το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έχει εμφανίσει τα τελευταία χρόνια πολλούς ποδοσφαιριστές που να είναι σε θέση να βάλουν γκολ, όπως αυτό που πέτυχε ο Φορτούνης με τη Μολδαβία και ταυτόχρονα να έχουν την οξυδέρκεια στο ίδιο παιχνίδι να περάσουν μία πάσα μέσα στην περιοχή, όπως αυτήν που έδωσε ο Φορτούνης στο δεύτερο γκολ στον Μπακασέτα.
Τον τελικό με τη Σλοβενία θα τον δώσουμε με τον καλύτερο ποδοσφαιριστή μας στη βασική ενδεκάδα. Τόσο ο Πέδρο Μαρτίνς, όσο και ο Φαν Σχιπ δεν έχουν φερθεί δίκαια. Ή για να είμαι ακριβής, δεν του έχουν κάνει εύκολη και όπως αξίζει η ποιότητά του την επιστροφή του μετά από το σοβαρό τραυματισμό του.
Ο Φορτούνης είναι ένα κεφάλαιο για το ποδόσφαιρο μας και έτσι πρέπει να του συμπεριφερόμαστε. Εκτιμώ πολύ τον Πέδρο Μαρτίνς. Σε πολλά κείμενά μου έχω αναφερθεί κολακευτικά για τη δουλειά του, όμως τον τελευταίο καιρό έχει γίνει πολύ σκληρός και άδικος μαζί του και είναι κάτι που έχει αρχίσει και με ενοχλεί. Επίσης δεν μπορεί να γίνει ούτε κατανοητό, ούτε ανεκτό να μην έχει ο Φορτούνης κομβικό ρόλο στην Εθνική μας ομάδα.
Είναι δεδομένο πως για διαφορετικούς λόγους οι δύο προπονητές του δεν του έχουν κάνει εύκολη τη ζωή, όμως η ποιότητα του είναι τέτοια που του επιτρέπει να γυρίσει την κατάσταση. Το πέτυχε στην Εθνική, απομένει να τα καταφέρει και στον Ολυμπιακό.
Το Nations League και το γεγονός πως βρισκόμαστε στην πιο χαμηλή κατηγορία, δημιούργησε την ανάγκη να ασχοληθούμε περισσότερο με τη δημιουργία, παρά με το χτίσιμο της άμυνάς μας, που παραδοσιακά ήταν και το προαπαιτούμενο για να πετύχει κάτι σημαντικό η εθνική μας ομάδα.
Ο Φαν Σχιπ στα τελευταία παιχνίδια έχει καθιερώσει τον Ζέκα στον άξονα. Η ενέργεια του Ζέκα είναι η βάση, η σταθερά στην Εθνική μας. Και με τις αδύναμες ομάδες που αντιμετωπίζουμε στον όμιλο μας, η ικανότητα του Μπουχαλάκη στη δημιουργία, η παρουσία των Μπακασέτα, Φορτούνη πίσω από τον φορ σε συνδυασμό με ένα καθαρό εξτρέμ στην μία πλευρά, αποτελεί ένα πιο ορθολογικό σχέδιο για αυτά τα παιχνίδια. Το μεγαλύτερο πρόβλημα έχει να κάνει με την αμυντική λογική του Ολλανδού τεχνικού. Εχουμε βγάλει ένα πακέτο παιχνιδιών με αδύναμες ομάδες, στα οποία η πίεση που δεχτήκαμε ήταν υποτυπώδης.
Δεν μπορώ να δεχτώ πως με δίδυμο τον Τζαβέλα και τον Χατζηδιάκο έχουμε πιθανότητες να είμαστε ανταγωνιστικοί σε ψηλό επίπεδο. Πιθανότατα να μην φανεί καθοριστικό ούτε με αντίπαλους τους Σλοβένους. Στην προσπάθεια, όμως, που θα κάνουμε στα προκριματικά του Μουντιάλ φαντάζει αδύνατο να υπάρξει η οποιαδήποτε επιτυχία σε υψηλό επίπεδο με αυτό το δίδυμο κεντρικών αμυντικών.
Είναι σημαντικό να τα καταφέρουμε απόψε. Θα είναι ένα θετικό βήμα να έρθει η επίτευξη ενός στόχου (όπως θα είναι η άνοδος στη δεύτερη κατηγορία) μετά από πολλά χρόνια, ακόμα και στο πιο χαμηλό επίπεδο. Απέχουμε όμως αρκετά από το να μπορούμε να υποστηρίξουμε πως έχει δημιουργηθεί ένα ικανό σύνολο για να φτάσει σε τελικά διοργάνωσης και να παλέψει την πρόκριση, για το Μουντιάλ του 2022.
